هوش مصنوعی: هیچ گوهری نمی‌تواند مانند انگشتری که سلیمان بر دست داشت، مقام و برتری داشته باشد.

هوش مصنوعی: از آن انگشتر، شهرت و آوازه‌ای به وجود آمده، در حالی که خود آن انگشتر تنها تکه‌ای کوچک از سنگ است.

هوش مصنوعی: وقتی سلیمان آن سنگ قیمتی را به دست آورد، تحت سلطه او، تمام سرزمین زیر نظرش قرار گرفت.

هوش مصنوعی: سلیمان، زمانی که سلطنت خود را به طور وسیع مشاهده کرد، تمام نقاط زمین را تحت فرمان و نظارت خود دید.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه او مسافتی طولانی را طی کرده بود، اما به اندازه‌ای که نیاز داشت، فقط یک بخش کوچک از سنگ را داشت.

هوش مصنوعی: او گفت: این کشور و این وضعیت به قدری مشکلات و چالش‌های جدی دارد که باید همیشه در تلاش و کوششی دائمی باشیم.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم که کسی در دنیا و دین به اندازه‌ی یک ملک یا مقام باقی بماند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، من با چشم خودم دیدم که این کشور دچار مشکل و ناتوانی شده است.

هوش مصنوعی: در دنیای پس از مرگ و در زندگی آینده، جایگاه انسان کوتاه و مختصر است. بنابراین، هرگز نباید به کسی دیگر امید و انتظاری بی‌جهت داشته باشی.

هوش مصنوعی: من به دنبال قدرت و مقام نیستم و به جای آن کار ساده‌ای مثل زنبیل‌بافی را انتخاب کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگرچه آن دُرّ (گوهر) باعث شد که سلیمان شاه شود، اما در واقع همان گوهر باعث شد که او به بند و اسارت درآید.

هوش مصنوعی: از زمانی که انبیاء آمده‌اند، پانصد سال گذشته و در آن زمان به بهشت عدن آشنا خواهد شد.

هوش مصنوعی: آن گوهر وقتی با سلیمان این کار را می‌کند، پس چگونه ممکن است که به کسی مانند تو که سرگشته است، ارزش و احترام قائل شود؟

هوش مصنوعی: چون مروارید درون سنگ است، همیشه به دنبال چیزهای بی‌ارزش نرو، جز برای رویدادی که جان تو را زنده می‌کند، زندگی را صرف نکن.

هوش مصنوعی: دل خود را از ماده‌های بی‌ارزش رها کن و برای یافتن گوهر واقعی تلاش کن. همواره در جستجوی ارزش‌های معنادار باش.