در متن اشتباہ چاپی زیر وجود دارد:" شاه نبو آنک در هر کشوری" در اینجا" نبود " "نبو" چاپ شدہ است۔ از زحماتتان متشکریم
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

1. «چون کنم بیهوده روی او شتاب» نادرست است، باید باشد: «چون کنم بیهوده سوی او شتاب»
2. «هدهدش گفت ای به صورت مانده باز» مصراعی است مربوط به حکایت و بلبل و وضعیت درگیران با ظواهر و نه مشغولان به حقایق. در اینجا احتمالاً باید باشد:
«هدهدش گفت‌ای گرفتار مَجاز»

باز یا شاهین نماد انسان‌هایی است که به پادشاهان نزدیک هستند و از این که به مرکز قدرت نزدیکند و لقمه‌ای از پادشاه به آنان می‌رسد، خرسند هستند و به دیگران فخر می‌فروشند.

زُقّه: آب و دانه

برای آموزش باز، چشم‌های او را می‌بستند. می‌گویند چشم او را برای دیدن پادشاه باز می‌کردند؛ برای آن که تنها روی پادشاه را ببیند و او را بشناسد. 

حافظ می‌گوید:

بردوخته‌ام دیده چو باز از همه عالم

تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است