هوش مصنوعی: ای دل، اکنون از خواب غفلت بیدار شده‌ای و از دنیای خواب و خیال رهایی یافته‌ای.

هوش مصنوعی: از بی‌توجهی خارج شدی و به حقیقت رسیدی، بنابراین در اینجا مانند حقیقت از حقیقت‌های بسیاری بهره‌برده‌ای.

هوش مصنوعی: به خاطر غفلت و عدم توجه به گذر زمان، تو بخشی از زندگی‌ات را در این مسیر پرخطر گذراندی و به موفقیت نرسیدی.

هوش مصنوعی: هرگز ندیدی که کسی با موفقیت و خوشی در این دنیا باقی ماند، در حالی که در دنیای مادی راضی و بی‌خبر باشد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه روح و جان به سختی در این مسیر در تلاش‌اند، اما شخصی که در حال حاضر به یک راز دست نیافته، در تنگنا و مشکل قرار دارد.

هوش مصنوعی: به خانه رسیدی ولی در چاه مانده‌ای، هرچند جان خود را در این راه داده‌ای.

هوش مصنوعی: به خانه رسیدی، اما هنوز از نارضایتی و اشتیاق کسی که رازهایش را نمی‌دانیم، در دل داریم.

هوش مصنوعی: تو در اینجا به یکباره از حقیقت معرفت و عرفان صحبت می‌کنی، در حالی که معشوق و محبوب واقعی‌ات تو را به وضوح و عینیت می‌بیند و درک می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر از معشوق و محبت او برخوردار شو، همان‌طور که منصور برخوردار بود، اکنون با عشق و محبت زندگی کن.

هوش مصنوعی: تو به خاطر عشق، از اینکه ملامت‌های زیادی را تحمل کردی، دچار حسرت، رنج و پشیمانی شده‌ای.

هوش مصنوعی: زمانی که قدم به سوی این باغ زیبا گذاشتی، نمی‌دانستی که به کجا خواهی رفت و در نهایت به چه وضعیتی دچار خواهی شد.

هوش مصنوعی: در این مکان، مدتی درنگ کردی، گاهی در آتش سوزان بودی و گاهی در نوازش و آرامش.

هوش مصنوعی: چه می‌توانی بکنی؟ جای تو در آتش نیست و لباس خاکی بر دوش تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو از ویژگی‌های برجسته و عالی برخورداری، اما از مقام و جایگاه عمیق و معنوی که در عالم بالا وجود دارد، بی‌خبر هستی.

هوش مصنوعی: اگر به سفر رفته‌ای و خود را گم کرده‌ای، در آن مسیر به خوبی توجه کن که کاملاً آگاهانه راه را بیابی.

هوش مصنوعی: تو به سفر رفتی و به مقصد رسیدی، اما لحظه‌ای از نور خودت برای وصل شدن بهره نبردی.

هوش مصنوعی: تو به سفر رفتی و در اینجا هیچ یک از دوستانت را نمی‌بینی.

هوش مصنوعی: اگر از دریا به سفری بروی، چگونه می‌توانی به جوهر (خلوص و حقیقت) برسدی که هنوز سفری نکرده است؟

هوش مصنوعی: اگر سفر به این اندازه زیبا و دلپذیر نبود، آسمان هم نمی‌توانست چراغی مانند ماه نو داشته باشد.

هوش مصنوعی: اولین قطرهٔ باران به سفر رفت و از آن زمان به عمق دریا جواهرات زیادی را به وجود آورد.

هوش مصنوعی: چرا در عمق دریا می‌مانی وقتی که به سفر رفته‌ای؟

هوش مصنوعی: تو در عشق مانند دریا غرق شده‌ای، اما هنوز به کمال خود در این دریا پی نبرده‌ای.

هوش مصنوعی: به جای اینکه به زیبایی‌های ظاهری و جواهرات توجه کنی که فقط لحظه‌ای خوشایند هستند، بهتر است به عمق وجود خود بپردازی و کمال واقعی‌ات را در درونت جستجو کنی.

هوش مصنوعی: جوهر خود را مانند دریا طلب کن؛ چرا در قعر دریا مانده‌ای؟

هوش مصنوعی: از دانای اسرار بخواه که صدف را بشکند و گوهر را بیرون بیاورد.

هوش مصنوعی: تو مانند دریا هستی و جوهر در دل علامت توست. هرچند که نشان و نام تو به وضوح مشخص نیست، اما حقیقت و ذات تو در عمق وجودت نهفته است.

هوش مصنوعی: در درون صدف، به آرامی زندگی کن و از دامن پاک خود در امان بمان.

هوش مصنوعی: تو در مقام خود بسیار شایسته‌تری و بدون شک رازدار و نگهبان اسرار پادشاهی.

هوش مصنوعی: چرا در این دریای خطرناک و بی‌رحم، مانند یک صدف در دام افتاده‌ای و نمی‌جنگی؟

هوش مصنوعی: صدف را بشکن و زیبایی‌ات را از دریا نشان بده، زیرا پاسخ همیشگی را خواهی شنید.

هوش مصنوعی: به خودت نگاه کن و مانند یک صدف ناپخته بشکن، چرا که تمام وجود تو در این درون نهفته است.

هوش مصنوعی: تو نوری خالص و بی‌نظیری، مانند هفت گلستانی که در دریا دائماً درخشان و روشن شده‌اند.

هوش مصنوعی: کنار دریا، روشنی و حقیقت تو را دارد و هفت باغ زیبا نیز از حضور تو می‌زند.

هوش مصنوعی: ای جوهر بی‌پایان، تو حقیقتی هستی که در واقع نور خداوند را نمایان می‌سازی.

هوش مصنوعی: ای خانهٔ اسرار الهی، تو مملو از شگفتی‌های ارزشمند و نمایشگر حقیقت‌های عمیق هستی.

هوش مصنوعی: نه در این دو جهان و نه در هیچ عالمی، نمی‌توانیم به سادگی بین دو چیز سرگردان بمانیم.

هوش مصنوعی: ای جوهر مقدس! کجائی؟ تو نه در آسمان‌های بلند هستی و نه در زمین‌های پست. کجا می‌توانم تو را بیابم؟

هوش مصنوعی: اگر در این دریا به خودت نگاه کنی، ممکن است خود را محو و ناپیدا ببینی.

هوش مصنوعی: این مکان برای تو مناسب نیست، بنابراین از این دریا بگذر و به وسعت بیکران آن نگاه کن.

هوش مصنوعی: هرچند در این لحظه به شدت درگیر خودم هستم، اما تو هم اینجا مرا درک کن و متوجه احساساتم باش.

هوش مصنوعی: کمال و بهترین حالت خود را در اینجا بشناس، زیرا زمانی‌که به این نقطه و وضعیت می‌رسی، در واقع در عین حال به هویت واقعی‌ات نیز پی برده‌ای.

هوش مصنوعی: تو چه می‌دانی که در اینجا چه خبر است؟ تو آن چراغی هستی که در جست‌وجو و روشنی، به انداز‌ه‌ای که خود را بشناسی.

هوش مصنوعی: تو را به سوی پادشاه خواهند برد تا او از اسرار و رازهای تو باخبر شود و به مقام سلطنت برسد.

هوش مصنوعی: اگر حقیقت را نزد شاه به نمایش بگذاری، باز هم تو خواهی بود که در دست سلطان با عظمت قرار خواهی گرفت.

هوش مصنوعی: تو به زودی آزاد خواهی شد، مانند بندهایی که برای شاه تجویز شده‌اند و به او اجازه می‌دهند که قدرتش را حفظ کند.

هوش مصنوعی: زمانی که محبوبت به تو عشق ورزد و جانش را برای تو بدهد، به کمال و شکوفایی بیشتری دست خواهی یافت.

هوش مصنوعی: خریدار تو در اینجا به عنوان یک سلطان شناخته می‌شود و در دل این عشق، رازی پنهان وجود دارد.

هوش مصنوعی: ای کاش می‌دانستی که چگونه از دلم بگویم، درمان درد بی‌درمانم را کجا باید پیدا کنم.

هوش مصنوعی: من خود درمان دردهای خویش هستم و از این زندان رهایی یافتم.

هوش مصنوعی: از این زندان تاریکی بیرون آمدم و در حضور حقیقت و ذات خود آزاد شدم.

هوش مصنوعی: مرا به نزد آن معصوم ببر تا از حسن و زیبایی‌های او بهره‌مند شوم و به افتخار و معرفت برسم.

هوش مصنوعی: ای دل، من به دنبال آن حضور بی‌چون و چرای او هستم، زیرا او هدف من در این راه است.

هوش مصنوعی: در اینجا من مقام و ارزش واقعی خود را در دیدن یار می‌یابم.

هوش مصنوعی: به فرصت‌هایی که در اینجا داری ارزش بده، چرا که حتی دو روز زندگی‌ات می‌تواند مانند عاشقان پرشور و با احساس باشد و تو را به آتش عشق بسوزاند.

هوش مصنوعی: وقتی با کسانی که در عشق دچار حسرتی عمیق هستند همراه باشم، نمی‌خواهم مانند یک زن رفتار کنم، بلکه دوست دارم مانند مردان با شجاعت و استقامت باشم.

هوش مصنوعی: من با درد عشق آشنا هستم و می‌دانم که درمان این درد تنها در دوری از محبوبم نهفته است.

هوش مصنوعی: ای کاش، دردی که از مادر به یاد داریم، واقعیت ندارد و راه ما هیچگاه به پایان نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: درد من هیچ شکلی از درمان ندارد و افسوس که در وضعیت بی‌سر و سامان و آشفته‌ای باقی می‌مانم.

هوش مصنوعی: در مسیر زندگی‌ام سردرگم و بی‌سرانجام مانده‌ام و در نگاه محبوب، آچمز و بی‌ارزش به نظر می‌رسم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که درد در وجودم باشد، زندگی برایم معنا ندارد و در این مکان، تنها چیز ارزشمندی که دارم، چهره محبوبم است.

هوش مصنوعی: من تنها هدفم دیدن محبوب است و پس از آن به کمال روح و جان خود خواهم رسید.

هوش مصنوعی: من برای فهم این راز به میدان آمده‌ام تا در نهایت، اسرار ما را فاش کنم.

هوش مصنوعی: من از این موضوع، حتی یک لحظه هم دور نخواهم شد، چرا که تا اینجا به عمق وجودم رسیده است.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن خاموش نخواهد ماند، زیرا دل مانند دیگی در آتش به جوش می‌آید.

هوش مصنوعی: دل من به قدری درگیر افکار و احساسات عمیق است که حتی آن کهن‌یار یا معلم آگاه هم نمی‌تواند آن را درک کند.

هوش مصنوعی: من آنچه را که او گفت، خواهم گفت؛ زیرا او حقیقت را دید و آنچه درست و خوب بود را بیان کرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که درباره حقیقت بگویی، مانند دربی خواهد بود که به طور حتم محکم و استوار خواهد بود.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که از حق و حقیقت صحبت کنی، بیشتر از آن است و هیچ‌کس تمام اسرار او را نمی‌داند.

هوش مصنوعی: از حقیقت سخن بگو و از حقیقت بشنو، زیرا یقین داشته باش که موفقیت به طور مداوم از حقیقت به تو می‌رسد.

هوش مصنوعی: از رحمت و لطف خداوند در اینجا طلب کن که اگر در انجام بندگی و طاعت موفق شوی، توانایی‌اش را نیز به دست می‌آوری.

هوش مصنوعی: تو در جایی هستی که عشق به نهایت خود رسیده و شاه در سرای خود حضور دارد، پس چرا نگران هستی؟

هوش مصنوعی: از شاه یاری بگیر و خوشی را فراموش نکن، از همراهی با او روی بر مگردان.

هوش مصنوعی: هرگاه که به تو دستوری داده شود، در حالی که خود را در وضعیت اطاعت می‌یابی آن دستورا را به درستی انجام بده و اجازه نده که دلشوره یا نگرانی تو را تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای زندگی کن که گویی خالق و آفریننده موجودات، تو را در این خلقت مشاهده می‌کند.

هوش مصنوعی: کمال و بزرگی شاه به تو وابسته است و حقیقت نیز عمیقاً با تو در ارتباط است.

هوش مصنوعی: همه در دل و درون خود، احساسات و خواسته‌ها را می‌شناسند و به وضوح می‌توانند زیبایی‌های پنهان را در جان خود ببینند.

هوش مصنوعی: تو در دل خود زیبایی و جاذبه‌ای داری، اما عشق به تو در هر لحظه درد و رنجی به همراه دارد.

هوش مصنوعی: تو وجودی از اصل او هستی و در اینجا، مانند تصویری که نقاش خلق کرده، در کنار جمعی از افراد قرار داری.

هوش مصنوعی: تو را در نهایت کار، خود او به یکباره این همه نقش‌ها را می‌سازد.

هوش مصنوعی: تو چقدر خود را زیاد می‌دانید، اما در واقع فقط ظاهری داری و چیزی از عمق وجودت نمی‌دانی.

هوش مصنوعی: ای دوست، تو دارای عقل و اندیشه‌ای هستی، اما در محدودیت‌ها و ظواهر خود مانده‌ای و از مغز خود استفاده نمی‌کنی. تنها به آنچه در ظاهر دیده می‌شود، توجه داری و به عمق وجودی خود نمی‌نگری.

هوش مصنوعی: زمانی که تو در اینجا نیستی، مانند مغز که در بدن جای دارد، مردان دل آگاه و باخبر از تو نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: دل باید در میانه آگاهی و هوشیاری باشد تا بتواند به کمالی جاودانه دست یابد.

هوش مصنوعی: هر غمی که در این مکان گذاشته شده، حقیقت آن بار سنگینی بر دل می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در دریای وصال، جان‌ها در اضطراب و ناآرامی‌اند، اما مکان وصال، در جایی است که آرامش و سکون وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر اینجا را مکان آرامش و استقرار خود بدانید، به رازها و ارتباطات پنهانی دست خواهید یافت.

هوش مصنوعی: حقیقت این است که باید در این مکان مستقر شوی، زیرا دیدن کسی که دوستش داری به وضوح قابل مشاهده است و پنهان نیست.

هوش مصنوعی: اینجا تو تنها با معشوقه‌ات ملاقات می‌کنی، اما او در پس پرده‌ای پنهان هست و نمی‌توانی او را به‌وضوح ببینی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به وصال محبوبت برسی، باید با تمام وجود و بی‌هیچ قید و شرطی به پیش او بیایی و خود را از هر گونه زواید و مشکلات رها کنی.

هوش مصنوعی: تمام سخنان به خاطر این است که در مورد مرگ، آگاهی و یقین کاملی داریم.

هوش مصنوعی: اگر در این دنیا مردی راستگو و درستکار باشی، مطمئناً بهشتی ابدی در انتظار تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: در آنجا همیشه حالتی از وصال و نزدیکی وجود دارد، در حالی که اینجا تنها جای رنج و مشکلات است.

هوش مصنوعی: در این دنیای پر درد و رنج، آرزوی همه انسان‌ها کجا می‌تواند به تحقق برسد؟

هوش مصنوعی: زندگی زیبا و دلنشین است و اگر تو در آن سختی بکشی، مرگ ناخوشایندی در انتظارت خواهد بود.

هوش مصنوعی: جدایی برای ما نهایت کار است و دیدن محبوب، آرزوی ماست.

هوش مصنوعی: فراق و جدایی بسیار دشوار و طاقت‌فرساست، اما در نهایت، کسی پیدا خواهد شد که از این موضوع آگاه باشد و درک کند.

هوش مصنوعی: پس از آن پیوندی که همیشه همراه است، هر ملاقات با آن روح بزرگ به یاد ماندنی و ارزشمند خواهد بود.

هوش مصنوعی: در اینجا فاصله و جدایی وجود دارد و همه‌جا پر از دوری و دلتنگی برای وصال است.

هوش مصنوعی: نیت در اینجا این است که خواسته یا تقاضا، حقیقت را در خود پنهان دارد و همچنین آن حقیقت به وضوح قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: در لحظه‌های پایانی، افرادی که در آن زمان یار و همراه دارند، به تمامی رازها پی‌می‌برند.

هوش مصنوعی: جهان پر از درد و اندوه است و این غم دائماً بر ما سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: من با درد و رنج زیادی مواجه شده‌ام، هرچند که حتی موهایم را نیز به خاطر آن کندم.

هوش مصنوعی: دل و جان در سختی‌ها و مصیبت‌هایی که ناشی از عشق به معشوق است، به این شکل تصور می‌شود که بیان کردن این رازها چگونه ممکن است.

هوش مصنوعی: دل و جان، نگهبان و رازدار پادشاه هستند و حقیقت همیشه مانند نوری درخشان است.

هوش مصنوعی: چرا نیاز به صحبت‌های زیاد است، در حالی که وقتی زمان خوابیدن در خاک فرا می‌رسد، باید سکوت کرد؟

هوش مصنوعی: چه چیزی را از میان این همه رازها می‌طلبی، در حالی که ما آن را گفته‌ایم و خود نیز به روشنی آمده است؟

هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساس عمیق و عشق عارفانه اشاره دارد. شاعر با اشاره به وصال و نزدیکی به محبوب، می‌گوید که اگر بخواهد، می‌تواند صدها دلیل و راز در مورد این عشق بیان کند. او می‌خواهد بگوید که این احساسات و عواطف چقدر عمیق و پیچیده هستند و چه اندازه شایسته‌ی توجه و گفتگو می‌باشند.

هوش مصنوعی: از ابتدا، درد و رنج، حقیقت عمیق‌تری را نمایان می‌سازد و در عمق شریعت، تقوایی نهفته است.

هوش مصنوعی: در مراحل مختلف عشق، ابتدا باید معشوق را مشاهده کرد، و سپس در مرحله نهایی به وصل و اتحاد رسید، که در اینجا به نوعی به قید و بند افتادن یا جان سپردن اشاره شده است.

هوش مصنوعی: من یک بار به کار این مسأله نگاه کردم و فهمیدم که این سخن را جز کسانی که به اسرار آگاهند، کسی نمی‌داند.

هوش مصنوعی: جهان و تمامی چیزهایی که در آن و در دنیای دیگر وجود دارد، ارزشی ندارد حتی به اندازه یک پر کاه، چه رسد به اینکه جان انسان باشد.

هوش مصنوعی: به جز معشوق، در این دنیا چیز دیگری را نمی‌توانی به درستی مشاهده کنی، اگر تو نیز به حقیقت ایمان داشته باشی.

هوش مصنوعی: به جز محبوب واقعی، هیچ چیز دیگری را نطلب، ای جان و دل تو، وگرنه در نهایت به شرمندگی دچار خواهی شد.

هوش مصنوعی: جز او چیزی در این دنیا وجود ندارد و همه چیز تنها سایه‌ای از اوست. جهان شبیه به نقشی و طلسمی است که تنها به خاطر وجود او اهمیت می‌یابد.

هوش مصنوعی: حقیقت این است که تمام مردان از او هستند و آنچه را که او گفته، دیگران با خیال و تصورشان شنیده‌اند.

هوش مصنوعی: همه صحبت‌های آن‌ها از محبوب و معشوق است، زمانی که کسی را در اینجا دیدند، در دل نگهدار و مراقب بودند.

هوش مصنوعی: آن‌ها در این مکان به گونه‌ای مشاهده کردند که انگار جانشان به یک راز پیوند خورده است.

هوش مصنوعی: آنها در جستجوی معشوق بودند و وقتی به نهایت تلاش خود رسیدند، به سوی اصل و ماهیت جانان بازگشتند و او را دوباره مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: این راه خطرناک و دور است و کسی که در آن سفر می‌کند، نمی‌داند که چه بر سرش خواهد آمد و این مسیر چه مشکلاتی را برایش به همراه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: راهی که در پیش است، بسیار دور و دشوار است و فقط کسی می‌تواند به آن سمت برود که به مقصدش برسد.

هوش مصنوعی: دور راهی است که باید آن را پیمود، بنابراین بی‌چاره تو، اکنون به تو می‌گویم که آماده باش.

هوش مصنوعی: ای دل، آگاه باش از سوال دوستی که جواب او را تنها خود او می‌داند.

هوش مصنوعی: برای آنکه به درج مدارج بالای شناخت و آگاهی دست یابی، باید از رازها و درون‌مایه‌ها آگاه شوی و از دام‌ها و مشکلات دور بمانی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چهره‌ات اینجا نمایان است، دل تو پر از اندوه و رازهای پنهان است.

هوش مصنوعی: از دیدن ظاهر چیزها چه سودی می‌بری، وقتی که در نهایت باید از آن عبور کنی و به عمق و حقیقت آن برسیدی.

هوش مصنوعی: در این دو روزی که در این دنیا هستی، به دنبال چیزی جز عشق و تهیدستی نرو.

هوش مصنوعی: در دل خود نیاز و خواسته‌ای عمیق داشته باش و به جستجوی آن بپرداز، زیرا در وضعیت فقر، نیازی به آرایش و لباس خوش‌پوشی نیست.

هوش مصنوعی: فقیر در اینجا به خاطر عشق و شوقش، هزاران درد و سختی را تحمل می‌کند و از این عذابی که بر او می‌گذرد، لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: در هر شرایطی، چه وقتی که هوا سرد است و چه وقتی که گرم است، برای یک عاشق فقر هیچ فرقی نمی‌کند و او همچنان در اسارت عشق باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر به باطن و عمق وجود نگاه کنی، می‌فهمی که فقر و نیاز هم می‌تواند حامل رازها و نکات پنهان زیادی باشد. فقط به ظاهر او ننگر.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به فقر و تباهی برسی، باید تکبر و خودخواهی را از وجودت دور کنی.

هوش مصنوعی: تکبر و خودبینی را از درونت بیرون کن تا بتوانی به اهداف و آرزوهایت دست پیدا کنی.

هوش مصنوعی: این جا تو را به خاطر ناتوانی‌ات آورده‌اند تا از درد و رنج‌های خود آگاه‌تر شوی.

هوش مصنوعی: وقتی که ما از طرف ماه، زندگی و جان خود را دریافت کنیم، همواره و بدون هیچ نشانی، جان‌فشانی برای معشوق خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: حقیقت قدرشناسی در این است که انسان با دل آرام و بدون نگرانی و ناراحتی، خود را تسلیم آنچه خداوند در تقدیرش قرار داده، بکند.

هوش مصنوعی: اگر تو بخواهی واقعاً به حقیقت وجود خود پی ببری، ابتدا باید به خودت نگاه کنی و درونی‌ترین بخش‌های وجودت را بشناسی.

هوش مصنوعی: همه چیز در وجود پروردگار جهان دیده می‌شود و هر چیز را که بنگری، روح و جان آن را نیز خواهی دید.

هوش مصنوعی: در اینجا به تو می‌گویم که راه و مسیر زندگی‌ات را به‌دست بیاور و همانند مردان با اراده باش، زیرا زمان و سرنوشت در نهایت به تو خدمت خواهند کرد.

هوش مصنوعی: تو مانند چرخ گردون هستی که همیشه در حرکت است، و مهر و محبت تو به جان من روشنایی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: آسمان و ستاره‌ها به دور تو می‌چرخند، اما تو از این حقیقت بی‌خبری؛ همه ‌چیز به تو تعلق دارد، ولی تو نمی‌دانی.

هوش مصنوعی: حرکت کردن و پیش رفتن بهتر از گردش و چرخش آسمان‌هاست، زیرا تو بر روی این کرهٔ خاکی در حال سرگردانی هستی.

هوش مصنوعی: نگاه کن، راز و رمزی در تو وجود دارد که فراتر از آنچه به چشم می‌آید است. اگر دوستت تو را بنگرد، به آن راز و حقیقت توجه کن.

هوش مصنوعی: اگر بتوانی به حقیقت وصال برسی، باید شیوه صحیح و روش شرعی را دنبال کنی.

هوش مصنوعی: شریعت را به من بسپار، سپس از طریق نشانه‌ها به تو می‌گویم رازهایی را که تنها آن که آگاه است، می‌داند.

هوش مصنوعی: در این دنیا باید ابتدا عمل و کار نیکو انجام دهی و سپس به موفقیت و پیشرفت دست یابی.

هوش مصنوعی: کار کن تا به نتایج مطلوبی دست یابی، چرا که در این دنیا آنچه از تو باقی می‌ماند، آثار و کارهایی است که انجام داده‌ای.

هوش مصنوعی: مردانی که در این مسیر فعالیت می‌کنند، باید از آه و ناله یک مورچه در عمق چاه بترسند.

هوش مصنوعی: کارها را بر اساس دانشت انجام بده، سپس از طریق دانش و کار، رموز و اسرار را کشف کن.

هوش مصنوعی: اگر در ابتدا به علم و دانش خود توجه می‌کردی و به‌درستی عمل می‌کردی، اکنون در اینجا کسانی بودند که به تو نیاز داشتند و می‌توانستی در کنارشان سود ببری.

هوش مصنوعی: برای تو دو چیز از دنیا مهم است که باید آن‌ها را بشناسی و بر اساس آن‌ها عمل کنی تا به حقیقت و ماهیت وجود نزدیک شوی.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به خواسته‌ات، باید تلاش کنی تا درها به رویت باز شود و آگاهی‌ات نسبت به آنچه که می‌خواهی بیشتر شود.

هوش مصنوعی: متاسفانه در این دنیا کسی نیست که به داد ما برسد و در این مسیر، به نظر می‌رسد هیچ‌کس وجود ندارد که بتواند مشکل ما را حل کند.

هوش مصنوعی: در اینجا، تنها وجود تو می‌تواند به تو کمک کند، زیرا روح تو تنها به عشق و زیبایی محبوبش توجه دارد.

هوش مصنوعی: وقتی کمال عشق به چشمت نمایان شود، نه به درمان نیاز داری و نه به موانع توجهی می‌کنی.

هوش مصنوعی: دل باید همیشه به عشق محبوب در حال تپش و هیجان باشد تا همیشه در حال مستی و غرق در عشق بماند.

هوش مصنوعی: عشق را هر کس نمی‌تواند به درستی درک کند و مدیریت کند. فقط افرادی که به کمال و دانش رسیده‌اند، می‌توانند عشق را به خوبی تجربه کنند.

هوش مصنوعی: درست است که در مقام عشق، ممکن است تصور کنی که این عشق بازی تنها یک بازی است.

هوش مصنوعی: کسی که می‌داند چگونه در دل عشق به جست‌وجو بپردازد، مانند برگشتی است که از لانه عشق به سوی دیگر عالم رفته است.

هوش مصنوعی: حقیقت عقل مانند کودکی است که به خاطر شوق و هیجان، همیشه در تلاش و کوشش است و به جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: آیا از عشق و علاقه حقیقی می‌توان انتظار داشت که با وجود سختی‌ها و مشکلات، همیشه پایدار بماند؟

هوش مصنوعی: وقتی که کارها به جلو رفتند و چهره واقعی خود را نشان دادند، در پایان به این شکل پاسخ داده شد.