هوش مصنوعی: در صبح زود، محمود عادل به ایاز خاص گفت: ای دل نیکو، چرا چنین می‌کنی؟

هوش مصنوعی: امروز تصمیم دارم به شکار بروم و اگر تو هم بیایی، خیلی خوب خواهد بود.

هوش مصنوعی: غلامش گفت: من فقط یک طعمه‌ام و در اینجا یک شکار برای خود دارم.

هوش مصنوعی: شهش پرسید که طعمه‌ات چیست؟ پاسخ داد: «محمود است.»

هوش مصنوعی: شهسوار می‌گوید که این همه چابکی و تندپی‌گری، نتیجه‌ی کار بچه‌ای است که در این مکان شکار کرده است.

هوش مصنوعی: غلام به شاه گفت: ای پادشاه بزرگ، شکار خوبی به دام افتاده که من آن را با کمند خود گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: او به معشوقش می‌گوید که بند و زنجیر عشق خود را نشان بده، چون موی بلندت را بر زمین افکنده‌ای.

هوش مصنوعی: زلف بی‌قرار او چون کمند در دنیای من است و این کمند برای به دام انداختن من آماده شده است.

هوش مصنوعی: این گفتار در روح محمود تأثیر گذاشت و او را به شدت تحت تأثیر قرار داد، به گونه‌ای که قلبش همچون چوب عودی که می‌سوزد، شعله‌ور شده بود.

هوش مصنوعی: گاهی همچون مار به دور خود می‌چرخید و گاهی از شدت غم، نیش می‌زد مانند عقرب.

هوش مصنوعی: کسی به دیگری گفت که تا آن سرو بلند را به دام بیندازد و از سر تا پا در کمندش قرار دهد.

هوش مصنوعی: وقتی می‌گویی که آن گل خوشبو را بسته است، ولی در حقیقت، قلبت به شدت عاشق آن گل پنهانی است.

هوش مصنوعی: شهش به ایاز گفت: اینجا تمام ماجراست، حالا بگو کدام یک از ما در این دام گرفتار شده‌ایم؟

هوش مصنوعی: ایاز زبانش را باز کرده و به شاه گفت: «اگر مرا برای همیشه به چاه بیندازی...»

هوش مصنوعی: اگر خون من بر زمین ریخته شود، تو همچنان جاودانه و به عنوان یک شکارچی باقی خواهی ماند.

هوش مصنوعی: شهش می‌گوید: تو که در دام من افتاده‌ای، چرا نام شکارهای مختلف را بر زبان می‌آوری؟

هوش مصنوعی: غلامش گفت که بدن فقط ظاهری است و دل اصل و بنیاد همه چیز است. من از دل پاک تو به وصل می‌رسم.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای بدنم در چنگ تو بیفتد، دل من همیشه در دام تو خواهد ماند.

هوش مصنوعی: اگر زلف من را ببری یا بسوزانی، دل خودت روزی آرام نخواهد بود.

هوش مصنوعی: به خوبی می‌دانم که زاغ زلف من اکنون فقط از دل تو خون خواهد خورد.

هوش مصنوعی: اگر تو به خاک تبدیل شوی، آن خاک نیز به نوعی به آسیب‌های تو دچار خواهد شد و در واقع به نوعی خون تو را خواهد چشید.

هوش مصنوعی: چه در حالتی که وجود داشته باشم و چه در حالتی که وجود نداشته باشم، هرگز از عشق و محبت محمّد دلسرد نخواهم شد.

هوش مصنوعی: هرگاه دلت به من پیوند خورده باشد، من همیشه در حال شکار تو هستم و این کار را پیوسته انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر در راه خود به کمال و پختگی برسی، دیگر نمی‌توانی دل‌تنگی و درد را از وجودت خارج کنی.

هوش مصنوعی: اگر مرا به قتل برسانی، می‌دانم که ناگزیر چطور باید خود را در غم و اندوه من به قتل برسانی.

هوش مصنوعی: اگر من وجود داشته باشم، در این مسیر تنها من هستم؛ من معشوقم، من سرورم و من پادشاه هستم.

هوش مصنوعی: اما با این حال، اگر من گدا باشم یا در سختی به سر ببرم، به هر نحوی که هستم، من از توام.