هوش مصنوعی: وقتی بوالفضل حسن در حال جدال و درگیری بود، کسی به او گفت که ای دین، از تو رونق و آبادانی می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی جان تو از این چاه رهایی یابد، در جایی مشخص تو را دفن خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: شیخ زبانش را باز کرد و گفت: مراقب باشید، زیرا آن مکان مختص بزرگان و نیکان است.

هوش مصنوعی: چه کسانی هستند مانند من، که بی‌دلی و بی‌هدف، آرزوی مرگ در چنین جایی را دارند؟

هوش مصنوعی: به او گفتند: ای دل نیکو و پاک، کجا می‌خواهی بروی که آنجا خاک تو باشد؟

هوش مصنوعی: دل و جانم پر از احساسات و هیجانات است و حالا که رازی در دل دارم، باید بگویم که من در آن بلندی، جایی که آرامگاهم خواهد بود، خوابیده‌ام.

هوش مصنوعی: در آن مکان هم عده‌ای آدم‌های بی‌فایده و هم افرادی که در حال نوشیدن و سرخوشی هستند، وجود دارند.

هوش مصنوعی: در آن مکان افراد زیادی وجود دارند و همه آنها هم گناهکار هستند.

هوش مصنوعی: من را نیز در جایی که آنها هستند دفن کنید، و سپس سرم را بر پاهای آنها بگذارید.

هوش مصنوعی: من همیشه در شأن و مقام آن‌ها هستم، همان‌طور که در معنا همیشه مانند دزدان هستم.

هوش مصنوعی: من در میان این گناهکاران زندگی می‌کنم و نمی‌توانم با انسان‌های کامل تحمل کنم.

هوش مصنوعی: اگر این مردم در تاریکی باشند، به نور رحمت او نزدیک‌تر خواهند بود.

هوش مصنوعی: هر جا که تشنگی شدید باشد، فرد به دنبال آبی می‌گردد که بتواند عطش خود را کاملاً برطرف کند.

هوش مصنوعی: هر جا که ناتوانی و درماندگی به وجود بیاید، رحمت و لطف الهی در آنجا بیشتر خواهد بود.