هوش مصنوعی: در شام شخصی سالخورده و با تجربه وجود داشت که وقتی تورات می‌خواند، حال و هوای خاصی به او دست می‌داد.

هوش مصنوعی: زمانی که به نام پیامبر رسیدی، از آنجا نابود کردی یا قطع کردی.

هوش مصنوعی: وقتی که قرآن را باز کردی، در روز دیگری نوشته‌ای را پیدا می‌کنی که نام پیامبر بر آن است.

هوش مصنوعی: سپس مسیر دیگری را از یاد او گرفتید و در آغاز روز جدید دوباره آن نوشته را پیدا کردید.

هوش مصنوعی: یک روز دلش گرفت و گفت که نمی‌تواند عشق و زیبایی را همچون خورشید پنهان کند.

هوش مصنوعی: آیا این رهبر درست است که به سوی مدینه برخاسته و مسیر راست را دنبال کرده است؟

هوش مصنوعی: او در زمان مناسب به آن جا رسید، اما نمی‌دانست در چه وضعیتی قرار دارد و کدام مسیر را باید بگیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که انس به نزد مسجد پیامبر می‌رود، دلش دچار حسی سوزان و عشق می‌شود.

هوش مصنوعی: به انس گفتند: ای نیکو سرشت، مرا به پیامبر راهنمایی کن.

هوش مصنوعی: دوست او را به مسجد برد و در حال گریه مشاهده کرد که آن مردم نشسته و حیرت‌زده‌اند.

هوش مصنوعی: پوششی به دوش دارد و در جایگاه مقدس نشسته است، در اطراف او، گروهی از جویندگان حقیقت گرد آمده‌اند.

هوش مصنوعی: آن مرد سالخورده گمان می‌کرد که پیامبر در پیشانی‌اش نشانه‌ای از راستگویی و صداقت دارد.

هوش مصنوعی: به او گفت، ای پیامبر خاص درگاه، این پیر گمراه به تو سلام می‌فرستد.

هوش مصنوعی: همه هنگامی که نام پیامبر را شنیدند، مانند مرغی که زخمی شده و ناتوان است، به شدت به خود لرزیدند و جنب و جوش کردند.

هوش مصنوعی: از چشمان او اشک‌های خونین مانند باران جاری شد، چه طوفانی برپا شد که آن دوستان به راه انداختند.

هوش مصنوعی: صدایی از میان گروهی بلند شد که از دل پرخون خود سخن می‌گفت. مانند این که چراغ‌های زیادی روشن شده باشد.

هوش مصنوعی: آن غریب که پاهایش بسته بود، به خاطر گریه و ناله‌های آنان، دلش بسیار شکسته و غمگین شد.

هوش مصنوعی: او به آن‌ها گفت من مردی خارجی و بیگانه هستم، یهودی هستم و از قوانین دینی بی‌بهره‌ام.

هوش مصنوعی: آیا من چیزی را بیان کرده‌ام که بهتر بود سکوت می‌کردم و آن را بازگو نمی‌کردم؟

هوش مصنوعی: اگر شما از چه چیزی ناراحت و بی‌تاب هستید، وقتی من به خوبی از این روش دین مطلع هستم؟

هوش مصنوعی: عمر به او گفت که این اشک و گریه به خاطر این نیست که از تو کم و کاستی وجود دارد.

هوش مصنوعی: اما ای مردی که در سختی به سر می‌بری، بدان که از زمانی که پیامبر از این دنیا رفته، یک هفته گذشته است.

هوش مصنوعی: وقتی نام او را از زبان تو شنیدیم، همه جان‌ها از غم جان خود را باز یافتند.

هوش مصنوعی: گاهی به خاطر عشق او در آتش شور و شوق می‌سوزیم و گاهی به خاطر دوری‌اش در سرمای احساس تنهایی رنج می‌بریم.

هوش مصنوعی: چه حسرتی دارد نور چشم عالم، که بی وجود او امروز در تنگنا و تیرگی افتادیم.

هوش مصنوعی: افسوس، ما در اینجا از عظمت و وسعت دریا دور مانده‌ایم و به اندازهٔ یک قطره کوچک احساس کمبود می‌کنیم.

هوش مصنوعی: زمانی که آن پیرمرد راز را به وضوح فهمید، به یک راه رفت و لباسش را پاره‌پاره کرد.

هوش مصنوعی: او در زیبایی و لطافت به اندازه‌ای نیست که باران از چشم ابر در فصل بهار می‌ریزد.

هوش مصنوعی: به خاطر درد و اندوهی که به وجود آمده، روزی تازه و بی‌نظیر به ماتم و سوگواری تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: به طور کلی، وقتی که اوج هیجان و شور و شوق به پایان می‌رسد، آرامش و عقل آدمی نمایان می‌شود و احساسات شدید کم می‌شود.

هوش مصنوعی: یهودی از دیگران خواست که یک کار او را انجام دهند و برایش یک لباس مانند لباس پیامبران بیاورند.

هوش مصنوعی: اگر نتوانم چهره‌اش را ببینم، لااقل می‌توانم بوی او را بشنوم.

هوش مصنوعی: عمر به او گفت که تو این لباس را می‌خواهی، اما باید ابتدا نشانه‌ای از زهرا بگیری.

هوش مصنوعی: علی گفت که دوستی در یک لحظه به او پیوست و او را به شدت در خود گرفت.

هوش مصنوعی: در این یک هفته، او در حالتی قرار دارد که آرزوهایش بیشتر از همیشه او را آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی کسی به سوگواری و غم خود مشغول است، دیگر نمی‌تواند در مورد آن صحبت کند یا به چیزی غیر از آن فکر کند. احساس افسردگی و ناراحتی آنقدر عمیق است که تمام توجه او را به خود جلب می‌کند و نمی‌تواند از آن فاصله بگیرد.

هوش مصنوعی: همه دوستان در آن غم و رنج گرفتار شدند، ولی در نهایت بر سر آن بانوی بهشتی رسیدند.

هوش مصنوعی: کسی به در کوبید و صدا کرد که ما روز را گذراندیم و شب آمد.

هوش مصنوعی: کسی که در حال ضربه زدن به من است، مثل یتیمی است که در زیر یک قالی کهنه و پلیس مانده.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف یک اسیر می‌پردازد که بر روی یک وسیله قدیمی و پوسیده نشسته است. در این وضعیت، او احساس می‌کند که به صورت مداوم تحت فشار و ضربه قرار دارد، مشابه به کسی که بر او نظارت می‌شود و نمی‌تواند از قید و بند رهایی یابد. وضعیت او نشان‌دهنده ناامیدی و احساس آسیب‌پذیری است.

هوش مصنوعی: کسی که در دل من، که پر از اندوه است، می‌نوازد، مرگ به آرامی در کمین جانم نشسته است.

هوش مصنوعی: آنچه گفته شد، به طور کلی او بیان کرد که پیامبر حق را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: در زمانی که جانم به دست دادگر سپرده شد، زیر لب از وضعیت کنونی‌ام خبر داد.

هوش مصنوعی: عاشقی به سراغ ما می‌آید، اما کسی که خوب است و ما را می‌خواهد، نمی‌تواند روی ما را ببیند.

هوش مصنوعی: به او بگو این نامه را که کاملاً آماده شده است، با خوبی به او برسان.

هوش مصنوعی: وقتی که پیراهن پرچین را به او دادند، به محض اینکه بوی او به مشامش رسید، با شادی و شوق آن را پوشید.

هوش مصنوعی: وقتی بوی صداقت و خوبی او را احساس کرد، به ایمان مسلمانان پیوست و عشق به خاک پیامبر مصطفی را در دل خود پیدا کرد.

هوش مصنوعی: او را از آنجا بردند و در جایی دیگر نشاندند؛ دل پاک و خالصی در آن مکان آرام گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی آن مسلمان بوی خاک وطنش را می‌شنود، به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرد و جان پاکش به یاد آن مکان می‌رود.

هوش مصنوعی: دل او به خاطر غم‌هایش شکسته و جانش را فدای آن کرده است، در حالی که چهره‌اش را بر خاک مقدس پیامبر گذاشته است.

هوش مصنوعی: اگر تو عاشق هستی، باید مانند شمع به معشوق خود عشق بورزی و به خاطر عشق او بسوزی و ذوب شوی.