هوش مصنوعی: در یک مکان، گوسفندانی در حال حرکت بودند و در میانشان مجنونی نشسته بود. این صحنه به وضوح نشان‌دهنده وضعیتی خاص و جذاب است.

هوش مصنوعی: آیا آن‌ها فقط به جلوه‌های ظاهری و دنیوی اهمیت می‌دادند که در زیورآلات و لباس‌های فاخر غرق شده بودند؟

هوش مصنوعی: از زیبایی و قدرت و خودخواهی و مقام، مانند کبک‌ها در راه‌ها به آرامی و زیبایی راه می‌رفتند.

هوش مصنوعی: وقتی آن دیوانهٔ بی‌خانمان آن جمعیت خودخواه و مغرور را دید که با آرامی و اعتماد به نفس حرکت می‌کنند، تحت تأثیر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی که ننگ و عیبش را به جیبش فرو برد و از راهی که غافلان در آن رفت و آمد داشتند، خالی شد.

هوش مصنوعی: پس از اینکه آنان عبور کردند، یکی از آنها سر خود را از جیبش بیرون آورد و از دیگری پرسید: ای انسان بی‌نقص، تو چه کسی هستی؟

هوش مصنوعی: وقتی که روی زیبا و دل‌ربایانی را دیدی، دلت به هم ریخت و از خود بی‌خود شدی.

هوش مصنوعی: او گفت که من سرم را به خاطر زیبایی تو پایین آوردم، زیرا اینجا را پر از وزش بادهای خوشایند تو دیدم.

هوش مصنوعی: من نگران بودم که باد مرا ببرد، اما وقتی گذشت، با خیال راحت سرم را بالا کردم.

هوش مصنوعی: وقتی صدای خوشگلی‌ها را شنیدم، دیگر نتوانستم تحمل کنم و به سوی آن‌ها رفتم.

هوش مصنوعی: بدن زیبا و اعضای خوش‌فرم تو باعث شده که همه جا صحبت از تو و نازیبایی‌هایت باشد.

هوش مصنوعی: افرادی که ویژگی‌های ناپسند خود را کنار گذاشته و به دنیا آمده‌اند، کارهای مربوط به آخرت را جلو می‌برند.