هوش مصنوعی: ابراهیم ادهم در راهی می‌رفت و دو نفر را دید که در کنار هم هستند.

هوش مصنوعی: کسی چیزی از دیگری خواست، اما آن چیز بلافاصله به دست او نیامد و کارش درست نشد.

هوش مصنوعی: بیرون شو از زندگی من و کارهایم، زیرا دیگران درباره‌ام صحبت می‌کنند و نظر می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر تو از من چیزی بگویی، به خاطر یک حرف کوچک نمی‌توانم برنجم یا ناراحت شوم.

هوش مصنوعی: وقتی ابراهیم این را شنید، از ترس مانند پرنده‌ای شروع به پرواز کردن کرد و از جا بلند شد.

هوش مصنوعی: گاهی از خود بی‌خود می‌شود و گاهی به خودش برمی‌گردد، از میان آن مردان یکی جلو آمده است.

هوش مصنوعی: از او سوال کرد که ای پادشاه دین، چه بر تو گذشته که این چنین به زمین افتاده‌ای؟

هوش مصنوعی: او گفت که وقتی این حرف را زدم، بلافاصله پاسخی دادم، مگر اینکه ابنِ ادهم گفت.

هوش مصنوعی: با یک جریان آغاز کردم، و با یک جریان دیگر، صدایی به وجود آمد.

هوش مصنوعی: اگر هر ذره‌ای از جهان به طور مداوم در حال حرکت است، دل هوشیار انسان باید به آن توجه کند و به صدای آن گوش دهد.

هوش مصنوعی: من حال و وضع مردان را درک کردم، اما تو هرگز داستان نیکوی آن‌ها را نشنیده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به کمال و ویژگی‌های خوب مردان برسید، باید در گفتار و رفتار آنها غرق شوی و خود را با آنها همسو کنی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی همیشه و ابدی در جایگاه خود ثابت بمانی، باید مانند خورشید باشی و درخشان.

هوش مصنوعی: اگر تو وجود نداری، به اینجا هم پای نداشتی و نمی‌توانستی در این مکان حضور داشته باشی.

هوش مصنوعی: هر کودکی که در سن کم بمیرد، به این چهار چیز آسان سپرده می‌شود.

هوش مصنوعی: این شعر اشاره دارد به این که تمام مشکلات و بلایای زندگی تو نتیجه کارها و رفتارهای خودت است که در گذشته انجام داده‌ای. در واقع، آنچه امروز با آن مواجه هستی، حاصل انتخاب‌ها و تصمیم‌های پیشین توست.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی حقیقت را بشناسی، باید از خودخواهی و خودپرستی دست بکشی و در زندگی به تفکر و درک عمیق‌تری دست یابی.

هوش مصنوعی: شنیدم که ای مردِ آگاه و هوشیار، جامی به نام جامِ جم وجود دارد که در این دنیا زیبایی‌های فراوانی را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای دوست، بدان که جام جُم خود عقل و خرد توست؛ مثل مغز که درون پوست قرار دارد، عقل و احساس تو نیز در درون وجودت نهفته است.

هوش مصنوعی: هر ذره‌ای که در تمام جهان‌ها وجود دارد، همه‌ی آن‌ها در وجود عقل تو به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا به واژه‌ها و اصولی اشاره شده که شامل هنرها و مسائل پیچیده، همچنین قوانینی، دستورات و تکالیف مختلف هستند.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که عقل و خرد انسان بسیار مهم و اصلی است. هر چه بیشتر به روشنایی و روشنگری بپردازیم، به حقیقت و درک درست‌تری از زندگی می‌رسیم. به نوعی می‌گوییم که فهم و آگاهی، بهترین راهنما برای ما هستند.