هوش مصنوعی: هر کسی که در این مکان معنوی و باصفا بمیرد، تنها و بی‌همتا است، و تا زمانی که صدای صور، او را تحت تأثیر قرار دهد، دردی از عشق و معرفت را حس خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر از دم صور (شیپور قیامت) صدایی بیاید، هیچ‌گونه شجاعتی برای مبارزه وجود ندارد، زیرا این وضعیت نشان‌دهنده ناتوانی و ضعف است.

هوش مصنوعی: هر کسی که فکر کند که در محفل شراب‌خواری، ناپسند و بی‌ارزش به نظر نمی‌آید، در واقع در اشتباه است و به زودی مقام او مشخص خواهد شد.

هوش مصنوعی: در عمق این مکان مقدس عشق، چه کسی می‌تواند بگوید که کسی از چیزهای محسوس و دنیوی بی‌اثر و بی‌علامت است؟

هوش مصنوعی: اگر کسی دلش پر از خار و نیاز باشد، مانند سالکی است که در آرزوی وصال، به زلف‌های پیچیده و زیبای معشوق نگاه می‌کند. این زلف‌ها هم مانند شانه، در تلاشند تا دل او را از این درد و رنج نجات دهند.

هوش مصنوعی: در جمع افرادی که به شدت نیازمند عشق و محبت هستند، هر سخنی که جز قصه عشق باشد، بی‌ارزش و بی‌معناست.

هوش مصنوعی: عاشق به راهی که می‌رود، هزاران حالت و نشانه می‌بیند؛ هم در گذشته و هم در آینده، این مسیر همچنان در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: عشق نه در گنجینه‌های این دنیا وجود دارد و نه در آن دنیا، بلکه در عمق سینه‌ی انسان و در دلی که آن را نگه داشته، محفوظ است.

هوش مصنوعی: چهره معشوق هیچ شباهتی به دیگر چیزها ندارد و سلطنت عشق هیچ آغاز و پایانی ندارد.

هوش مصنوعی: تمامی منابع آب‌ مانند چشمه، کاریز، جوی و دریا همه از یک منبع سرچشمه می‌گیرند، و در عشق نیز، عاشق، معشوق و خود عشق، تنها بهانه‌هایی برای تجربه و بیان احساسات هستند.

هوش مصنوعی: اگر ذره‌ای که به‌تنهایی کوچک و بی‌ارزش است، بخواهد به راه خود برود، باید بداند که مانند آفتاب که درخشان و نمایان است، نمی‌تواند بی‌عدد و بدون اهمیت باشد.

هوش مصنوعی: هر دو جهان، مانند دام و دانه هستند؛ اما برای دیده و دل، وجود دام همانند دانه است.

هوش مصنوعی: وقتی که احساسات عاشقانه‌ام به کلام درآمد، در دل عطار هزاران زبان وجود دارد.