هوش مصنوعی: من با دل‌داری در حالتی نامشخص و بی‌فکری، سر برهنه و بدون تزیین به سوی آرزوهایم حرکت کرده‌ام. نه عقل به من یاری می‌کند و نه اندیشه‌ای روشن در ذهن دارم.

هوش مصنوعی: با چشمانی پر از اشک و ناراحتی، در حالی که پاهایم در آتش است، بر روی زمین نشسته‌ام و در حال پیمودن راهی دشوار هستم.

هوش مصنوعی: شخصی مانند گوی که در خم چوگان افتاده، سرگردان و آشفته است و نه می‌تواند سرش را بالا بیاورد و نه روی پاهایش بایستد.

هوش مصنوعی: از گفتگو با ستاره‌ها، چهره‌ای مانند خورشید باقی مانده و در تنهایی مانده‌ام.

هوش مصنوعی: هر روز به خاطر تشنگی مثل آتش، بدون هیچ مانعی در دریا غرق می‌شوم.

هوش مصنوعی: هر خیالی که در خواب می‌بینم، نشان می‌دهد که در این سبک و سیاق، تجربه‌ای نداشته‌ایم.

هوش مصنوعی: اگر من به صحبت کردن بنشینم، از نکات سخنانم در شهر هیاهو و جنجالی به پا خواهد شد.

هوش مصنوعی: وقتی که در یک مکان نشسته‌ام، اجازه نمی‌دهند که هر لحظه به جایی دیگر بروم.

هوش مصنوعی: در این حادثه‌ای که کسی از آن خبر نمی‌دهد، عطار نه فردی منطقی است و نه دیوانه.