هوش مصنوعی: تمام هستی از آن اوست و هر آنچه که او هست، تو نیز در او هستی. تو جدا از او نیستی و او هم جدا از تو نیست.

هوش مصنوعی: در واقع، وقتی که او هست، تو هیچ چیز هستی. تو فقط به صورت مجازی می‌بینی و می‌شنوی.

هوش مصنوعی: هرگز به وصال و نزدیکی تو نخواهم رسید؛ چراکه همیشه در دوری و فراق تو به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: هیچ اطلاعی از خودت نداری، حتی تا بالاترین مقام و جایگاه، مانند عرش، هم هنوز خودت را نمی‌شناسی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که وجود تو کاملاً وجود نداشته باشد، لاجرم باید به کلیّت خود وابسته باشی و نمی‌توانی به آزادی کامل دست یابی.

هوش مصنوعی: نقطه‌ای از وجود تو نمایان شد، و تو همواره به آن نقطه گرایش داری.

هوش مصنوعی: اگر نقطهٔ وجود تو به دایره بپیوندد، آنگاه تو می‌توانی تمامی هستی را در جلو خودت ببینی.

هوش مصنوعی: اگر در این موقعیت باز بمانی، اینجا جایی است که سختی و تنگنا وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر تو در مرکز وجود خود کشته شده باشی، بدان که دایره‌ای از رنج و سختی در اطرافت شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در شرایطی سخت و تنگ و دشوار، جز با نور و روشنایی پیامبر، نمی‌توان نجات پیدا کرد.

هوش مصنوعی: عطار با شجاعت و بلندپروازی، تا جایی پیش رفت که نور ستاره‌ای از فضیلت و رهبری بر او تابید.