هوش مصنوعی: هر لحظه‌ای که عشق را در دو دنیای وجودت گسترش می‌دهی، آتش شوق و آرزوی خود را در دل و جان مردم روشن می‌کنی.

هوش مصنوعی: دل و جان خسته از خواسته‌های درونی خود، گاه به تلاطم و هیجان در می‌آیند و گاه به ناله و شکایت می‌پردازند.

هوش مصنوعی: اگر در کوی خودت پرده عشق را کنار بزنی، هم از خاک و هم از خون بهره‌برداری می‌کنی و این کار به جانت آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: اگر دروازه‌های عشق را باز کنی و به عمق آن پی ببری، بی‌تردید دل‌ها و جان‌های شگفت‌انگیزی را خواهی دید که هر کدام ارزشمند و خاص هستند.

هوش مصنوعی: هر زمان که به خودت توجه کنی و خود را با زلف‌های خود بپوشانی، می‌توانی دل عطار را در تنگنا و درد قرار دهی.