هوش مصنوعی: به صورت خیالی بر گلستان خال سیاه می‌زنی و دل را به آتش می‌کشی و بر جان تأثیر می‌گذاری.

هوش مصنوعی: بر روی برگه‌ی خالی گل، تو هر لحظه تقدیر جدیدی برای عمر من رقم می‌زنی.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی دل‌ها را به دام زلف خود بیندازی، باید زلف‌هایت را به هم گره بزنی و با زیبایی خود آن‌ها را جلب کنی.

هوش مصنوعی: با آن دو لب سرخ و شیرین، مانند آتش در آب وجودت جانی می‌دهی.

هوش مصنوعی: از لب تو نمی‌توان بوسه‌ای گرفت، زیرا که تیر کینه‌ات با چشمانت هر لحظه به طرفم پرتاب می‌شود.

هوش مصنوعی: تو می‌گویی که ایمان تو را متزلزل کنم، اما واقعیت این است که این کار برای من بسیار آسان است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کدام از عاشقان به عشق تو زنده نماندند، زیرا تو دائم در حال شکستن عهدها و قول‌هایی هستی که داده‌ای.

هوش مصنوعی: عطار به خاطر دلنگرانی‌هایی که از دوری معشوق دارد، در خون و اندوه به سر می‌برد، زیرا تو در لحظات جدایی‌ات در کنار او به یاد او نفس می‌کشی.