هوش مصنوعی: تو همچون شمعی هستی که دل بت‌پرستان را روشن می‌کند و وجود تو به مانند یاقوت، برای تنگدستان قوت و امید می‌آورد.

هوش مصنوعی: موهای تو و صد هزار حلقه‌ای از چشمانت و صد هزار دست زیبا.

هوش مصنوعی: خورشید به درخانه تو نگاهی دوخته تا تو از تاریکی و خواب بیدار شوی و وارد روز شوی.

هوش مصنوعی: آسمان با هزار چشم در هر شب، به خاطر تو مثل انسان‌های شیدا و مست، به تماشا نشسته است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از چهره‌ی تو خارج شود، هرگز به سرزمین کافران نخواهد رفت.

هوش مصنوعی: پیران مسیر، با دانش و تجربه خود، به زیبایی و رازهایی که در زلف تو نهفته است، می‌نگرند و آن را به زبان الفبا و حروف تعبیر می‌کنند.

هوش مصنوعی: در عشق تو، وجود و هستی به شکل نیستان و نیاهنگی هستند که هیچ‌کدام واقعی نیستند.

هوش مصنوعی: به خاطر مهربانی تو، مردم به دو دسته دین‌دار و بت‌پرست تقسیم نمی‌شوند و این امر ممکن نیست.

هوش مصنوعی: این جمله به تصویر کشیدن یک ویژگی خاص یا خاصیت منحصر به فرد در فردی اشاره دارد. به گونه‌ای بیان می‌کند که شخص به نوعی از منبعی بسیار ارزشمند و نادر بهره‌مند شده است. در اینجا اشاره به یک شیر یا قدرت به عنوان نمادی از قوی بودن و زندگی گرفتن از منبعی بی‌نظیر دارد که شخصیت یا توانایی او را شکل داده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که به مقام بلندی رسیده‌ای، دیگر نیازی نیست به باغ و خوشی‌ها بنگری.

هوش مصنوعی: زیبایی چهره در دنیا نو و تازه است و درخت عمر میوه‌ای می‌دهد که همیشه سبز و پربار است.

هوش مصنوعی: عمر کوتاه و ناپایدار انسان به سرعت سپری می‌شود و ممکن است تمامی آرزوها و زیبایی‌های آن در یک فصل سرد و دشوار از بین برود.

هوش مصنوعی: به بذرها و زیبایی‌های ظاهری دنیا دلخوش نباش، زیرا در دل این زیبایی‌ها خطرهایی وجود دارد که از چشم تو پنهان است.

هوش مصنوعی: زخمی که به تو می‌زند، می‌تواند چنان عمیق باشد که تو را به یاد گورستان و ویرانی بیندازد و زندگی‌ات را از شادابی و سرسبزی دور کند.

هوش مصنوعی: تو مانند بوستانی هستی که پر از گل‌های خوشبو و زیبا است و هنرت کیفیتی بی‌نظیر دارد.