هوش مصنوعی: نشسته‌ای در قلب من و به خاطر تو دلم به شدت غمگین و خونین شده است، آیا نمی‌توانم در عاطفت و عشق تو جستجو کنم؟

هوش مصنوعی: تو در عمق وجود من قرار داری و من از دو جهانی که بیرون از توست، به دنبالت می‌گردم.

هوش مصنوعی: اگر فردا دیگر وجود نخواهی داشت، پس بهتر است که من اکنون تو را جستجو کنم.

هوش مصنوعی: اگر گم شوی، به دنبال تو می‌گردم. اما اگر خودت نباشی، پس چطور می‌توانم تو را پیدا کنم؟

هوش مصنوعی: هرگاه که راه تو را نه انتهایی پیدا باشد و نه شروعی، نه آغاز و نه پایان، همچون دایره‌ای که در آسمان می‌چرخد، من تو را می‌جویم.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که اگرچه همیشه به دنبالت هستم و تلاش می‌کنم که بیشترت کنم، اما در دستانم کمتر می‌شوی.

هوش مصنوعی: اگر تو در دستانم نمی‌گنجی، از یک جنبه به خاطر تو هر روز به دنبال وجهی جدید از تو هستم.

هوش مصنوعی: اگر هر لحظه رنگ و ظاهری جدید از خود نشان می‌دهی، به راستی شایسته است که من هم مانند بوقلمون به دنبالت بگردم.

هوش مصنوعی: اگر هر لحظه به صد نوع جادو و فریب هم به دنبالت بگردم، نمی‌توانی حتی ذره‌ای در دست من بیاوری.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌میرم، زیرا همیشه دردهایم را با زیبایی‌های لبت تازگی می‌بخشم.

هوش مصنوعی: چشمانم وقتی از عشق تو همچون دریا شد، چگونه می‌توانم گوهر پنهانت را جستجو کنم؟

هوش مصنوعی: شکر را برای خوشحالی‌ام نمی‌خواهم؛ زیرا نمی‌توانم در خنده‌ی دلنشین تو، آن را پیدا کنم.