هوش مصنوعی: گاهی از دوستی و نزدیکی خود به دیگران صحبت می‌کنیم و گاهی هم با شوخی درباره غم و ناراحتی او صحبت می‌کنیم.

هوش مصنوعی: مانند سازی که از دل رنجور خود ناله می‌کند، در مسیر عشق او آهنگی سر می‌دهیم.

هوش مصنوعی: با نزدیک شدن به ما، جهانی به آتش می‌افتد. در نهایت، این تاثیر ما، حاصل یک لحظه ویژه است که از جایی ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: ما در پی دارویی هستیم که به ما کمک کند تا از دردهایمان رهایی یابیم و به زندگی امیدوار باشیم.

هوش مصنوعی: ما همیشه در درگاه سلطان دل، شب و روز، به نشان وفاداری می‌کوبیم.

هوش مصنوعی: ما در اصل پادشاه هستیم و هیچ سلطنتی نداریم، به همین دلیل مجبوریم با افرادی که دارای وضعیت پایین‌تری هستند ارتباط برقرار کنیم.

هوش مصنوعی: ما که کاری نداریم، کارهای بی‌سرپرست را به روش عشق مدیریت و راهنمایی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ما سفره‌ای گسترانده‌ایم و در را گشوده‌ایم و در حال دعوت از راه‌روان هستیم تا برای ما نماز و دعا کنند.

هوش مصنوعی: ما به نیستان جان می‌بخشیم و به کسانی که فقط به خودشان فکر می‌کنند، ضرر می‌زنیم.

هوش مصنوعی: در این دریایی که همه در آن غرق شده‌اند، ما بدون عشق و زندگی تنها تلاش می‌کنیم و فعالیت می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ما در مورد عشق، از داستان‌های عطار شروع می‌کنیم و تا لحظه‌ای که نفس‌مان تحت تأثیر این ماجرا قرار می‌گیرد، سخن می‌گوییم.