هوش مصنوعی: من از جام جان نوشیده‌ام و داستان او را از دستان فرشتهٔ خوشبختی شنیده‌ام.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد در زمان سحر من از خضر، نگهبان رازها و علم، جرعه‌ای از جام جادو را نوشیده‌ام که آبی از حیات را فراهم می‌کند.

هوش مصنوعی: من سکوت کردم و تو می‌دانی که این نوشیدنی را با کسی شریک شدم که دندان‌هایش را شسته است.

هوش مصنوعی: برای نوشیدن این می، خود را محافظت کن، زیرا تو هنوز به آن تعلق نداری، در حالی که من از جانم نیز در این می فرورفته‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی تو هستی، دیگر چیزی باقی نمی‌ماند که از آن به سراغش بروم. من از آن چیز که تو هستی نوشیده‌ام و دیگر نیازی به فریاد زدن ندارم.

هوش مصنوعی: چون دیدم شراب برای خودم خوب نیست، به همین خاطر آن را از چشم دیگران پنهان نوشیدم.

هوش مصنوعی: من بر بالای عرش نشسته‌ام و به خاطر زورگویی و تسلط سلطان، از باختن و درد به خود می‌پیچم.

هوش مصنوعی: دل من به لطف و رحمت خداوندی بسته است و از شیرینی‌های زندگی نیز بهره‌مند شده‌ام.

هوش مصنوعی: من در شادی و خوشحالی از این موضوع آگاه هستم که مانند یک غنچه، این لیوان را در آغوش خود گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: عطار در حال حاضر با نوشیدن شراب، شایسته است، زیرا من طعم تلخ جدایی را چشیده‌ام و این شراب برایم خوشایندتر از آن تلخی است.