هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که نوشتار و سند در وفاداری، نشان دهندهٔ عشق و حسرتی است که به خاطر زیبایی و دلربایی کسی دیگر به وجود آمده است. این بیان احساسات عمیق و تلاطم‌هایی را نشان می‌دهد که به خاطر محبت و زیبایی آن شخص در دل وجود دارد.

هوش مصنوعی: بدون تو، تمام شب با چشمانی پر از اشک، در غم زیبایی و درخشش تو هستم.

هوش مصنوعی: وقتی که صدای تو به گوش دیگران می‌رسد، چرا من همیشه به تو خیره می‌شوم؟

هوش مصنوعی: دل من در تو است و از تو جدا نمی‌شود، بی‌تو حالتی مانند مویی دارد که از بین دو بخش خود جدا شده باشد.

هوش مصنوعی: نیمه جانم را غم تو سوزاند و اگر اکنون زنده‌ام، به خاطر توست.

هوش مصنوعی: صورت خود را از آستین نپوشان، چون من در برابر درگاه تو به خاک افتاده‌ام و حاضر هستم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چرا اینقدر شاد و سبک‌دل هستم، در حالی که عشق تو برایم بسیار ارزشمند و گران‌قیمت است.

هوش مصنوعی: انتقام‌گیری از من کار خوبی نیست، چون می‌دانی که من نسبت به تو مهربان هستم.

هوش مصنوعی: وقتی در فکر تو هستم، احساس آزادی و پرواز می‌کنم، اما در حقیقت فقط یک پرنده هستم که در آشیانه تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: مانند عطار، من نیز جام باده‌ای در دست دارم، حتی اگر به اندازه‌ی کمتر از یک سگ از محبت تو باشد.