هوش مصنوعی: لعل زیبای تو مانند عسل شیرین و خوشمزه است، اما من قسم می‌خورم که از همان گل، فقط خارها به دست آمده است.

هوش مصنوعی: هرچند که لب‌های تو تمام جهان را به من عرضه می‌کنند، اما چون جانم برای تو ارزش و قیمتی دارد، پس تو را خریدار هزاران جهان می‌بینم.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که دل شکسته‌ام ناشی از زیبایی و حضور توست، چرا که عشق تو کاری دشوار و پرچالش است.

هوش مصنوعی: دل من را نمی‌بینم مگر اینکه هر دلی که در پیچ و تاب زلف تو گرفتار شده باشد.

هوش مصنوعی: پسته‌ای که در دهان می‌گذاری، طعم نمکین دارد و به همین دلیل به نظر می‌رسد که کسی که جگرش در حال سوختن است، به سراغش آمده است.

هوش مصنوعی: من به درستی گفتم که شیرینی مانند پسته‌ِ خوش‌طعمی است که از آن می‌توان لذت برد.

هوش مصنوعی: چهره‌ی او چون چشمه‌ای از نور درخشان است، اما لب‌هایش مانند دانه‌ای از نار است.

هوش مصنوعی: از آنجا که لب‌های شیرین آفریده شده، تلخی گفتار در جهان ظهور کرده است.

هوش مصنوعی: چشمه‌ای که نوشیدنی‌اش سوزش ندارد، همانند دُرّی است که در زلفی زیبا نمایان شده است.

هوش مصنوعی: عاشقان، به چهره‌اش چون ماه بنگرید، چرا که عشقش همچون آفتابی در دل عاشقان می‌تابد و آن‌ها را دچار شوق و آشوب کرده است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در زیر نور طلایی آفتاب، دنیایی از عمل و کردار در حال حرکت و جنب و جوش است. این تصویرسازی نشان می‌دهد که کار و فعالیت انسان‌ها تحت تابش روشنایی و حکمت آفتاب قرار دارد و زندگی به سمت جلو در حال پیشرفت است.

هوش مصنوعی: او با چهره‌ای دلربا و جذاب به بازار آمده، اما این جذابیت و زیبایی‌ای که دارد، بر تمام جهان ظلم و ستم کرده است.

هوش مصنوعی: بله، کاملاً واضح است که این وضعیت مانند روز روشن است، زیرا وقتی ظالم و ستمکار ظهور کند، همه چیز مشخص و آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: خون جان ما که همانند خون غروب سرخ رنگ است، اگر به سمت مغرب نمایان شود.

هوش مصنوعی: آنچه در تمام یکصد سال تلاش و کوشش انسان‌ها به دست نیامده، با یک بار دیدن چهره او به دست آمده است.