هوش مصنوعی: ای دلربای من، تا کی می‌خواهی با ناز و کرشمه خود دل‌ها را بفریبی و محبت را آغاز کنی؟

هوش مصنوعی: چشمم را بر روی تو بسته‌ام و به خاطر تو دیگر هیچ توجهی به دنیا ندارم. الآن چطور می‌توانم دوباره به آن نگاه کنم؟

هوش مصنوعی: ای جان، در آرزوی تو می‌سوزم و چشمانم را به انتظار تو می‌آفرینم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که با معشوق دوباره ملاقات داشته باشم، در شب جدایی از شدت غم مانند شمع بسوزم و ذوب شوم.

هوش مصنوعی: در را به روی عشق باز کن و هر آنچه که داری، در صف فداکاران و جانبازان عاشق قرار بده.

هوش مصنوعی: پیمانهٔ دو جهان را درک کن، یعنی اینکه بتوانی نگاهی عمیق‌تر به هر دو جهان داشته باشی و آنها را بسنجی.

هوش مصنوعی: ای پرنده، وقتی که به دنیا و مادیات وابسته شدی و در دام آن گرفتار آمدی، دوباره به دست پادشاه برگرد که چون شهباز با شکوه و قدرت است.

هوش مصنوعی: ای پرنده تازه‌وطن، به آشیانه‌ات برگرد و پرواز کن.

هوش مصنوعی: آسمان دنیایی پر از افسون و جادو است و زندگی در این دنیا پر از زوایای پیچیده و جذاب می‌باشد.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گویند که سوار بر اسب، روح را به پرواز درمی‌آورد و در دل بیابان‌های سرزمین اعراب با شتاب می‌تازد.

هوش مصنوعی: وقتی که دل‌مشغول و غمگینی، با نگاهی معنادار از مشکلاتت کسی را باخبر نکن، زیرا او ممکن است از درد و رنج تو لذت ببرد.

هوش مصنوعی: در جمع‌های عمومی، مجالس را با زنان و شادی می‌گذرانیم، اما در تنهایی و خلوت، عشاق می‌رقصند و شادمانند.

هوش مصنوعی: اگر اجل تو را مانند شمع برد، از دم گاز خود را سربلند کن و به زندگی ادامه بده.

هوش مصنوعی: اگر زمین تو را به خاک و خون بکشد، مانند گیاهانی که از خون می‌رویند، سرافراز و پر افتخار شو.

هوش مصنوعی: این جمله می‌گوید که باید مثل یک فرد برجسته و خاص باشی و از دیگر مردم زمانه‌ات متمایز باشی. تلاش کن تا ویژگی‌ها و ارزش‌های منحصر به فردی داشته باشی که تو را از دیگران جدا کند.

هوش مصنوعی: چقدر دیگر می‌خواهید مانند کسانی که هیچ خبری از واقعیت ندارند و فقط دنبال خواسته‌های خود می‌گردند، زندگی کنید؟

هوش مصنوعی: برای اینکه رازهای دل را کشف کنی، باید از خودگذشتگی و قربانی کردن درونی را تجربه کنی؛ بدون این تلاش، نمی‌توانی به شناخت واقعی دست یابی.