هوش مصنوعی: اگر حتی یک ذره از نور چهره‌ات از آسمان بتابد، تمام آسمان‌ها به هم می‌ریزد و خورشید بر بالای سر می‌آید.

هوش مصنوعی: در نهایت، چه کسی می‌تواند در دو جهان تاب بیاورد، وقتی که نور چهره‌ی تو در برابرش قرار می‌گیرد؟

هوش مصنوعی: ای پروردگارا، چه نوری است این که در جایی که روشنی تو هست، هم خیال‌های تاریک به وجود می‌آید و هم درک‌های ناقص به ذهن می‌آید.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که در نزدیکی تو، هیچ نشانه‌ای از درک و فهم واقعی وجود ندارد، زیرا نه کسی با روحی شایسته به اینجا می‌آید و نه عقل و خرد می‌تواند به این فضا راه یابد.

هوش مصنوعی: هر کس که به خاطر ناتمامی و کمبود عشق تو در جستجوی وصال باشد، در عشق تو می‌سوزد و تمام وجودش را برای تو می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر بادی از الطاف تو به جانم برسد، خوشبختی همیشگی به جانم وارد خواهد شد.

هوش مصنوعی: هر بار که عطار زیبایی‌های تو را توصیف کند، کام و زبانش از معنا و زیبایی پر می‌شود و گوهرهای ارزشمندی از آن بیرون می‌آید.