هوش مصنوعی: هر کس که در عشق تو مشغولیت و دغدغه‌ای داشته باشد، به اندازه هر تار مویش، درد و رنج خواهد کشید.

هوش مصنوعی: مدتی را بدون احساس درد خودم نگذران، تا زمانی که در غمت به من کمک کند.

هوش مصنوعی: من از شوق و عشق تو سرمست شدم، اما تو گفتی صبر کن و این انتظار نشانهٔ هشیاری و عقل است.

هوش مصنوعی: تو دل مرا از من گرفتی و به من گفتی نگران نباش. اگر دلی وجود نداشت، اصلاً این کار مهمی نبود.

هوش مصنوعی: اگر در عشق تو، ایمان و احساس باقی نماند، بدان که در عشق، افراد زیادی وجود داشته‌اند که همین وضعیت را تجربه کرده‌اند.

هوش مصنوعی: دل من از دست رفته و از جانم می‌ترسم، زیرا اینکه موهای تو مانند تیری تند هستند که ممکن است دل را بیشتر بیازارند.

هوش مصنوعی: اگر لب‌های تو بی‌نمک باشد، به خوبی می‌دانم که در هر دو عالم، تا زمانی که دلت بی‌رحم باشد.

هوش مصنوعی: اگر تو در زمان بیماری عاشق بیمار بخندی، آن لحظه می‌تواند برای او مانند بارش عسل باشد.

هوش مصنوعی: در دنیای زیبایی و خلق و خو، زیبایی تو تا همیشه و در هر زمانی درخشش خواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر قیمت بوسه را می‌خواهی، می‌دانم که جز با جان نمی‌توانم آن را بدهم، تا زمانی که خریدار وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که وقتی کسی به وصال محبوبی نمی‌رسد و بویی از او نمی‌گیرد، دیگر چگونه شایسته‌ی سخنان زشت و ناپسند است؟ به عبارتی، وقتی که هیچ چیزی از عشق یا وصال به دست نیامده، نمی‌توان انتظار نداشته باشیم که به وی ناسزا گفته شود.

هوش مصنوعی: عجب است که هیچ‌کس نمی‌تواند بدون زلف عطرآگین تو، عطاری باشد.