هوش مصنوعی: دل خود را از جان جدا کن تا راهیابی به ملکوت دو جهان با یک آه تو ممکن شود.

هوش مصنوعی: وقتی که تو با تمام وجود از دل مردانگی و استقامت دست برداری، آنچه را که به دنبالش هستی به تو خواهند داد.

هوش مصنوعی: اگر هر شب مانند شمع بسوزی و تا صبح بمانی، صبحگاهان به تو پاداشی از الطاف زندگی خواهند داد.

هوش مصنوعی: اگر هر لحظه به درگاه او بخوانی و درخواست کنی، ملک و مال بسیاری به تو عطا خواهند کرد.

هوش مصنوعی: اگر جانت از حقیقت آگاه باشد، غیر از او به هیچ چیز گوش نده و به ناگاه به تو اطلاع می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر لذت‌های دنیوی به زهر تبدیل شوند، باز هم برای خاصان درگاه تو شربت گوارا فراهم می‌کنند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از هر دو جهان بی‌نشان نشوی، کسی به تو نشانی از آن مکان مقدس نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: زمانی که در تاریکی قرار داری، آب حیات و گنج وحدت را به تو می‌دهند که در عمق وجودت نهفته است.

هوش مصنوعی: وقتی که روشنی و تفاوت‌ها در مسیری وجود دارد، در تاریکی به تو کمک می‌کنند تا راه را سریع‌تر طی کنی.

هوش مصنوعی: سواد نیافتن باعث می‌شود که انسان در فقر و تنگدستی به سر ببرد، حتی اگر هزاران فرصت و امکانات مانند نور ماه به او داده شود.

هوش مصنوعی: وقتی دل از غم و فقر پر شود، دیگر هیچ راهی برای خروج وجود ندارد، اما می‌توانند تو را از این وضعیت نجات دهند و به جایی پر از سرسبزی و آرامش ببرند.

هوش مصنوعی: در میان جمعیت زیادی از افراد، فقر و بی‌پولی وجود دارد و افراد به زحمت و با اکراه باید به نقاط مشترک یا موضوعات کلی روی بیاورند.

هوش مصنوعی: ای فرید، در اینجا مثل کوهی صبر داشته باش تا از این انبار، حتی یک کاه به تو بدهند.