غزل شمارهٔ ۲۰۳
دست با تو در کمر خواهیم کرد
قصد آن تنگ شکر خواهیم کرد
در سر زلف تو سر خواهیم باخت
کار با تو سر به سر خواهیم کرد
چون لب شیرین تو خواهیم دید
پای کوبان شور و شر خواهیم کرد
چون ز چشمت تیرباران در رسد
ما ز جان خود سپر خواهیم کرد
از دو عالم چشم بر خواهیم دوخت
چون به روی تو نظر خواهیم کرد
در غم عشق تو جان خواهیم داد
سر در آن از خاک بر خواهیم کرد
چون بر سیمینت بی زر کس ندید
هر زمان وامی دگر خواهیم کرد
تا بر سیمین تو چون زر بود
کار خود چون آب زر خواهیم کرد
با جنون عشق تو خواهیم ساخت
ترک عقل حیلهگر خواهیم کرد
هر سخن کانرا تعلق با تو نیست
آن سخن را مختصر خواهیم کرد
در همه عالم تو را خواهیم یافت
گر همه عالم سفر خواهیم کرد
گرچه هرگز نوحهٔ ما نشنوی
نوحه هر دم بیشتر خواهیم کرد
تا تو بر ما بگذری گر نگذری
خویشتن را خاک درخواهیم کرد
بر سر کوی وفا سگ به ز ما
گر ز کوی تو گذر خواهیم کرد
چون تو میخواهی نگونساری ما
ما کنون از پای سر خواهیم کرد
در قیامت با تو خواهد بود و بس
هرچه از ما خیر و شر خواهیم کرد
هرچه آن عطار در وصف تو گفت
ذکر دایم را ز بر خواهیم کرد
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دست با تو در کمر خواهیم کرد
قصد آن تنگ شکر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: ما با هم دست در دست هم خواهیم شد و برای رسیدن به آن شیرینی خاص، تلاش خواهیم کرد.
در سر زلف تو سر خواهیم باخت
کار با تو سر به سر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: ما درگیر میری و جذابیتهای زلفت خواهیم شد و به هر شکلی که تو بخواهی با تو رفتار خواهیم کرد.
چون لب شیرین تو خواهیم دید
پای کوبان شور و شر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: زمانی که لبهای شیرین تو را ببینیم، با شوق و هلهله به شادمانی خواهیم پرداخت.
چون ز چشمت تیرباران در رسد
ما ز جان خود سپر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: زمانی که تیرهای نگاه تو به سمت ما بیفتد، ما از جان خودمان برای حفاظت در برابر آن استفاده خواهیم کرد.
از دو عالم چشم بر خواهیم دوخت
چون به روی تو نظر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: ما از هر دو جهان چشم میپوشیم، زیرا تنها زمانی که به چهره تو نگاه کنیم، همه چیز را فراموش میکنیم.
در غم عشق تو جان خواهیم داد
سر در آن از خاک بر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: ما در غم عشق تو جان خواهیم داد و حتی اگر جان خود را از دست دهیم، از خاک برخواهیم خاست.
چون بر سیمینت بی زر کس ندید
هر زمان وامی دگر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: هر زمانی که کسی نتوانسته به زیبایی تو به طلا برسد، ما همیشه خواستار وامی جدید خواهیم بود.
تا بر سیمین تو چون زر بود
کار خود چون آب زر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: ما تلاش میکنیم که با زیبایی تو، کار خود را به خوشلسانی و روشنی آب طلا انجام دهیم.
با جنون عشق تو خواهیم ساخت
ترک عقل حیلهگر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: با عشق جنونآمیز تو زندگی خواهیم کرد و از عقل فریبکار فاصله خواهیم گرفت.
هر سخن کانرا تعلق با تو نیست
آن سخن را مختصر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: هر کلامی که به تو ارتباطی ندارد، آن را به اختصار بیان خواهیم کرد.
در همه عالم تو را خواهیم یافت
گر همه عالم سفر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: اگر تمام جهان را سفر کنیم، در هر نقطهای که برویم، تو را پیدا خواهیم کرد.
گرچه هرگز نوحهٔ ما نشنوی
نوحه هر دم بیشتر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: هرچند ممکن است هرگز صدای عزاداری ما را نشنوی، اما ما هر روز بیشتر از قبل به عزاداری خود ادامه خواهیم داد.
تا تو بر ما بگذری گر نگذری
خویشتن را خاک درخواهیم کرد
هوش مصنوعی: اگر تو از کنار ما بگذری، حتی اگر هم نخواهی، ما از عشق و محبت به تو، جان خود را فدای تو خواهیم کرد.
بر سر کوی وفا سگ به ز ما
گر ز کوی تو گذر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: در خیابان وفا، حتی یک سگ هم از ما بهتر است، اگر از راه تو بگذریم، خواهیم گذشت.
چون تو میخواهی نگونساری ما
ما کنون از پای سر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: چون تو میخواهی ما را به اوج برسانی، ما هم اکنون از زمین و دنیایی که در آن هستیم، خواهیم رفت.
در قیامت با تو خواهد بود و بس
هرچه از ما خیر و شر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: در روز قیامت، تنها تو هستی که با ما خواهی بود و هرچه از ما انجام دهیم، خوب یا بد، تنها به تو مربوط میشود.
هرچه آن عطار در وصف تو گفت
ذکر دایم را ز بر خواهیم کرد
هوش مصنوعی: هرچه آن عطار در ستایش تو گفته است، ما همیشه آن را به یاد خواهیم داشت و در خاطر خواهیم سپرد.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۲۰۳ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1399/08/08 17:11
کار خود چون آب----ر ز---خواهیم کرد
آب رز کنایه از شراب است