هوش مصنوعی: هر چیزی که تو نشان بدهی، راهی به مقصد نمی‌برد و هر چیزی که نمی‌توان آن را نشان داد، این سخن نیز به جایی نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: بگو زبان را کنار بگذار و سر خود را نیز پایین بیاور، زیرا به خاطر لطف این سخن، زبان چیزی به خود جرات نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: در دل مرد، گنجینه‌ای ارزشمند وجود دارد که از دوجهان جدا شده است. اما چون او در جستجوی آن گنج نیست، کسی از آن خبر ندارد و به آن دسترسی نمی‌یابد.

هوش مصنوعی: رخ ماه تو را هیچ کس نمی‌تواند با هیچ معیاری بشناسد، زیرا هر کس که به زیبایی و زیبایی‌های ظاهری آشنایی نداشته باشد، نمی‌تواند به عمق وجود تو پی ببرد.

هوش مصنوعی: از شدت غم تو جانم را از دست دادم و به فنا رفتم. تا کی باید این ناله و فریاد را از خودم ببرم که حتی دیگر قادر به ناله کردن هم نیستم؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هر چند ممکن است سخن بزرگی گفته شود، اما کسی که در درک و تفسیر آن سخن ناتوان باشد، نمی‌تواند به ارزش واقعی آن پی ببرد. در واقع، اگر فردی نتواند به عمق تفکر و عقل برسد، هیچ چیز از آن سخن عظیم نصیبش نخواهد شد.

هوش مصنوعی: فرید به زیبایی‌ و لذت‌هایی که از عشق به دست آورده اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ کس در زندگی خود نمی‌تواند در یک ساعت، مانند او، از این تجربیات برخوردار شود.