هوش مصنوعی: دل من نمی‌تواند بار سنگین این همه درد و رنج را تحمل کند، در حالی که تنم نیز تاب و توان این همه فشار را ندارد.

هوش مصنوعی: دل من از شدت غم و ناراحتی به جایی رسیده که دیگر نمی‌تواند تحمل بار بیشتری را داشته باشد.

هوش مصنوعی: چگونه ممکن است که نفس یک کافر غم تو را تحمل کند، در حالی که می‌دانم مؤمنان تحمل دیدن تو را ندارند.

هوش مصنوعی: من اکنون در حال نابود کردن توهمات و باورهایی هستم که دیگر تحملشان را ندارم.

هوش مصنوعی: دل من مانند گلی است که نمی‌تواند خارهای زیاد را تحمل کند.

هوش مصنوعی: دل من به قدری تحت تاثیر جدایی تو قرار گرفته که نه می‌تواند تحمل کند و نه می‌تواند از آن جدا شود.

هوش مصنوعی: آن‌قدر در دوری‌ات غمگین و پریشان حال هستم که حتی یک زاری هم نمی‌توانم بکشم.

هوش مصنوعی: اگر برای زخم‌های عشقش درمانی قرار دهی، بجاست، زیرا دیگر نمی‌تواند این همه درد را تحمل کند.

هوش مصنوعی: عشق تو به قدری شگفت‌انگیز و عجیب است که حتی تسبیح و زنجیری که به گردن می‌اندازند، تحمل آن را ندارند.

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که حقیقتی فراتر از دو قطب متضاد مانند کفر و ایمان وجود دارد و این حقیقت نمی‌تواند در قالب اقرار یا انکار قرار بگیرد. به عبارت دیگر، برخی اصول و واقعیت‌ها از قیمتی بالاتر برخوردارند که نه می‌توان به سادگی آنها را پذیرفت و نه می‌توان رد کرد.

هوش مصنوعی: دل من از رازهای عشق تو چنان پر شده که بوی این رازها را نمی‌تواند تحمل کند.

هوش مصنوعی: آیا تو را دیده‌ام که در حیات خود، آنقدر زیبا هستی که چشمم نمی‌تواند تو را تحمل کند؟

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم به زیبایی تو نگاه کنم در حالی که این چشم‌ها نمی‌توانند کسی را جز تو تحمل کنند؟

هوش مصنوعی: عشق تو مشکلاتی به جان آورده است که دلی جز دل من توان تحمل آن را ندارد.

هوش مصنوعی: من را از این وضعیت نجات بده. این چه مایه‌ی عیبی است که عطار نمی‌تواند این عیب را تحمل کند؟