هوش مصنوعی: بسیار از دل و جانم رنج و درد ریخته شده است، تا اینکه به آرزوی خودم دست یافته‌ام.

هوش مصنوعی: امروز دلم پر از پشیمانی و درد است از همه چیزهایی که در طول عمرم گفته‌ام و شنیده‌ام.

هوش مصنوعی: پایی که تلاش‌های بیهوده و بی‌ثمر زیادی را پشت سر گذاشته است، حالا دیر شده که در آغوش غم و اندوهی که برای خود فراهم کرده، قرار گیرد.

هوش مصنوعی: دستی که من به دامن کسی زدم و خواستم که او را به کمک طلب کنم، امروز خودم در وضعیت بدی قرار دارم و همه چیزم پاره و خراب شده است.

هوش مصنوعی: قد او به قد تیر می‌ماند و دل من از او سبک است. درخت سرو به خاطر وزن سنگینی که بر دوش دارد، مانند کمانی خمیده شده است.

هوش مصنوعی: آن چشمی که به خاطر درد فراوان اشک ریخته، به خاطر این غم، لباس سیاه به تن کرده است زیرا کسی را همدرد خود نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: آن کسی که همیشه به خاطر آرزوهایش بر بالاترین مقام‌ها نشسته بود، حالا به خاطر ناتوانی‌اش در گوشه‌ای خزیده و از خود دور افتاده است.

هوش مصنوعی: دل دیروز که به خوبی‌ها و خوشی‌ها وابسته بود، امروز از آرزوهای بد و خوب دست کشیده است.

هوش مصنوعی: آن جان که از نظر عدالت و انصاف ارزش دارد، در مقایسه با ننگی که من از دنیا بر دوش دارم، بهتر است که از تنم جدا شود.

هوش مصنوعی: عقلی که به عنوان باهوش‌ترین و آگاه‌ترین شناخته می‌شود، به حدی در حیرت و شگفتی فرو رفته که از روی تعجب انگشت خود را می‌گزد.

هوش مصنوعی: ای دل گمراه، چرا خوابیده‌ای؟ در این مسیر گرفتار مانده‌ای و عمرت بی‌خبر از پیش در حال گذر است.

هوش مصنوعی: به فکر مرگ باشید، زیرا حتی قوی‌ترین و دلیرترین افراد جهان نیز از ترس و هراس مرگ و سرنوشت خود به هراس افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: بسیاری از مردم به نوشیدن مشغولند و خوشی‌هایی را تجربه می‌کنند، اما اگر به حقیقت نگاه کنی، متوجه خواهی شد که این لذت‌ها به نوعی زهرآگین هستند و خوشی‌ای که احساس می‌شود، در واقع درد و رنجی را در پی دارد.

هوش مصنوعی: عسل که به دست زنبور از زخم هایش به دست آمده باشد، اگرچه خوشمزه است، اما عواقب خطرناکی در پی دارد.

هوش مصنوعی: عمر تو به اندازه‌ای ارزش دارد که یک لحظه‌اش به هزاران گنج می‌ارزد، اما تو تمام وجودت را به عشق فروخته‌ای.

هوش مصنوعی: دل به خاطر تأثیر نفس تو دچار مشکل شده و به زانو درآمده است، هرچند که در این ماجرا، شجاعانه مقاومت کرده است.

هوش مصنوعی: هرگز نفس پاکی از دلت بیرون نمی‌آید، تا زمانی که جان تو زیر فرمان این نفس ناپاک است.

هوش مصنوعی: تو در خواب غفلت به سر می‌بری و از حقیقت دور شده‌ای، در حالی که صبح قیامت فرا رسیده و تو متوجه آن نیستی.

هوش مصنوعی: راه بی‌پایان آز و آرزوی تو مرزی ندارد و قفل غم و حرص تو نیز هیچ کلیدی برای گشایش ندارد.

هوش مصنوعی: موهای تو همچون شیر درخشیده و به نظر می‌رسد که امروز لب تو طعمی شیرین دارد، انگار که دلبستگی و لطافت بچگی را با خود به یادگار آورده‌ای.

هوش مصنوعی: آخر تو چه پرنده‌ای هستی که به خاطر جمع‌آوری دانه‌ها نتوانسته‌ای از دام رها شوی و عمرت هم در این راه گذشته است.

هوش مصنوعی: خداوندا، به لطف و کرم خود، نگاهی به دل عطار بیفکن، زیرا دل او به خاطر عشق و محبتش دچار درد و سختی شده است.