هوش مصنوعی: ای حلقهٔ درگاه تو، هفت آسمان به عظمت و زیبایی تو، پر از وجود تو و همچنین خالی از هر چیزی غیر از تو، هر دو جهان در ساحت تو هستند.

هوش مصنوعی: ای که در آشکاری نهان هستی و در پنهانی به وضوح نمایان، تو هم در کنار این جهان هستی و هم در دل آن.

هوش مصنوعی: دروازه‌ی حضور تو، جایی است که شیران و دلیران این دنیا در برابر آن متعجب و خیره مانده‌اند. همه، از جوان تا پیر، در کنار تو، به عظمت و زیبایی‌ات حق می‌گویند و تو را ستایش می‌کنند.

هوش مصنوعی: در عمق وجود، هم عقل و هم بینایی ما بی خبر هستند، مانند کودکی که هنوز از شیر جدا نشده و جسم ناتوانی دارد.

هوش مصنوعی: در توصیف و شناخت ذات تو هیچ شک و تردیدی نیست که از میان صد هزار نفر تنها یک نفر به درستی دانش دارد و آن هم بسیار کم است. تو خود برتر از آن هستی که قابل شناخت کامل باشی.

هوش مصنوعی: در جست و جوی تو، عقل و جان به شوق و هیجان آمده‌اند و در این جهانی که تو هستی، گنجی پنهان و ارزشمند در عمق وجود تو نهفته است.

هوش مصنوعی: دل همچون دریایی از عشق توست و جسم من هم در برابر تو بی‌توجه است. من در آرزوی تو سرگشته و حیرانم و این حالت به عقل و جانم اثر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که زبان ندارد و نمی‌تواند سخن بگوید با تو رازهای شگفت‌آور را به گونه‌ای بیان می‌کند که هر روز و شب با تو در گفتگو است، و این گفتگو از صد زبان الهی نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تمام موجودات و اجزای جهان، از مقام علی (علیه‌السلام) تا پایین‌ترین نقاط زمین، مداوم در حال ذکر و ستایش تو هستند ای دانای پنهان و توانای مطلق.

هوش مصنوعی: در شب‌های تار و روشن، مردان به خاطر عشق و علاقه‌شان به تو، مانند زنان بر روی خاک تو گریه و نوحه می‌کنند.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر تو دچار رنگ و بوی خاصی شده است و در جستجوی تو دائماً در حرکت است.

هوش مصنوعی: در درگاه تو، آسمان به گدایی آمده و جان من هیچ‌گاه از آستان تو سر برنمی‌دارد.

هوش مصنوعی: سلطان بزرگ و محترمی وجود دارد که فراتر از روشنایی و تاریکی است و در مقام والای خود در فضایی غیرمادی قرار دارد. او بزرگ و باشکوه است.

هوش مصنوعی: بسیاری از مردم جان خود را باخته‌اند تا نشانه‌ای از تو پیدا کنند، ولی هیچ‌کس در این دنیا هیچ نشانی از تو نداشته است.

هوش مصنوعی: هرچند که تلاش کنم وصف و توصیف تو را بیان کنم و زبان به سخن بیاورم، اما نه در کلمات و جمله‌ها می‌توانم حقایق تو را به تصویر بکشم و نه به درستی می‌توانم معنی تو را برسانم.

هوش مصنوعی: زیبایی و کمال تو به قدری بی‌نظیر است که از فهم انسان فراتر می‌رود. آن‌چنان که هیچ‌گونه یقین یا گمان نمی‌تواند به درستی آن را وصف کند.

هوش مصنوعی: قبل از هر چیز، قلم به نوشتن منشور کرم، یعنی نامه‌ای از فرعون و موسی، پرداخته است که روزی آنها را به هم می‌رساند. خداوند بزرگ است و هر چیزی را تدبیر می‌کند.

هوش مصنوعی: فرعون که فردی سرکش و سرسخت بود، حتی اگر در آب سالم و خوشحال باشد، به دلیل طغیانش در نهایت به عذاب و دردسر دچار خواهد شد.

هوش مصنوعی: در این بیت از شاعر، به موضوعی اشاره شده که فردی می‌تواند قدرت‌هایی شگفت‌انگیز و الهی را در خود داشته باشد، اما این قدرت‌ها در خفا و پنهانی قرار دارند. با اشاره به داستان موسی و آتش، به نوعی نمادین بیان شده که هرچند این استعدادها و ویژگی‌ها ممکن است در ظاهر عادی باشند، اما در باطن، انرژی و نیرویی قوی دارند که می‌تواند به دگرگونی و تحول منجر شود. به عبارتی، آنچه که درون فرد وجود دارد، می‌تواند به شکلی شگفت‌آور بر زندگی او و دیگران تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: شما با زهر نیش کوچک کژدم، توانسته‌ای مانند رستم به نبرد با بی‌نظمی و نامردمی بروی و با قدرت و دلیرانه ضربه بزنی.

هوش مصنوعی: تو با زحمت و نازکی به مانند یک عنکبوت، پرده‌ای از تن و جسم ساخته‌ای که به واسطه‌ی آن، دوستی را از دشمنی پنهان کرده‌ای. این عمل، شگفت‌انگیز و قابل تحسین است.

هوش مصنوعی: آن کرم سرگردان در عمق سنگ، هر روز از دنیای تو الهام می‌گیرد و از زیبایی‌های تو بی‌نهایت ستایش می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی تمام جان و دل خود را در راه عشق و محبت گذاشتی، تنها جسم‌ها را به زمین واگذار کردی و روح‌ها و جان‌هایت را به عرش آسمان‌ها پرواز دادی.

هوش مصنوعی: ای چشم بیدار، به آثار خالق بی‌نظیر بنگر و به این دانه‌های درخشان نظر کن که در کهکشان وجود دارد.

هوش مصنوعی: آن ماه نو با ابروی کمان مانند، و آن سر طاس در شکم، به مانند چشمان بسیاری که با هم باز شده‌اند، همچون دیده‌بان.

هوش مصنوعی: وقتی که خورشید در قیروان غروب کند، شاعران در شب به میدان می‌آیند تا با شعرهایشان جهان را تحت تأثیر قرار دهند و از آن دو خواهر الهام بگیرند.

هوش مصنوعی: در شب، ستاره‌ها چون خوشه‌های زرین درخشانند و در هر گوشه، گلستانی از زیبایی‌ها و شگفتی‌ها شکفته شده است.

هوش مصنوعی: هر شب، به دست فردی با توانایی و مهارت، باغ نیلوفرها پر از زیبایی و جواهرات درخشان می‌شود. این فرد با نهایت هنر خود، زیبایی‌هایی را خلق می‌کند که شگفت‌انگیز هستند.

هوش مصنوعی: زمانی که خداوند آثار خویش را نمایش دهد، آسمان و زمین را به زیبایی تزئین می‌کند و ستاره‌های درخشان را به جلوه درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: زمانی که آسمان از عدالت و بخشش پر شد، همه چیز به کمال رسید و حتی گروهی از بره‌ها نیز با شیر بزرگتر از خود متحد شدند.

هوش مصنوعی: گاهی ماه را در حال ذوب شدن می‌بینیم که به سمت ماهی می‌شتابد و گاهی تیر را در کمان آماده پرتاب می‌بیند.

هوش مصنوعی: گاهی خوشه‌ای از دل زمین بیرون می‌آید تا انسان را به خونریزی وادار کند و گاهی دلو (سطل) را به آسمان می‌کشند بدون هیچ رشته‌ای از آن.

هوش مصنوعی: عقرب در حالتی است که سرش را بالا گرفته و دمش را به سمت دشمنش قرار داده، در حالی که در وسط کار به جوزا (پیکر درخشانی) که می‌خواهد به آن خدمت کند، بند شده است.

هوش مصنوعی: چشم تو مانند ترازویی است که دنیای وسیعی از زیبایی‌ها را نمایان می‌کند. این چشم می‌تواند موجودات پنهان را ببیند و چیزهای نادیدنی را از آب جاری آشکار کند.

هوش مصنوعی: وقتی که بدن انسان به بازی و سرگرمی مشغول می‌شود، ممکن است شخصی مکار و فریبکار ظاهر شود و خطراتی را به وجود آورد، اما مانند کاویان و با شجاعت و قدرت، توانایی مقابله با این تهدیدات را دارد.

هوش مصنوعی: بلبل با نغمه‌خوانی و آوازش زندگی را به اطرافیانش می‌بخشد و با شادی و شوق، داستان‌ها و غزل‌ها را برای تو می‌سراید. او از عمق دلش و با همه وجود، این کار را انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: از روی شوق تو هر بلبل نغمه‌ای سر می‌دهد و در باغ، هر گلی با صدای آن، به زنبق و زیبایی می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر از آن شراب عاشقان یک جرعه به جانت برسانی، بعد از آن تا همیشه و برای همیشه هیچ گونه اندوه و غمی بر تو نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: من به خاطر نعمت تو هستم و دل به امید رحمت تو بسته‌ام، تا اینکه روزی از جانب تو مژده‌ای به من برسد.

هوش مصنوعی: ای پادشاهی که بر حقیقت سلطنت می‌کنی، اگر این گدا در مسیر تو سودی بیافریند، می‌دانم که برای تو هیچ ضرری ندارد. سبحانه!

هوش مصنوعی: ای خالق که در آفرینش، هیچ هزینه و زیانی برای ما نداشتی، اکنون که همه چیز را با لطف و عظمت خود بخشیده‌ای، ما را هم از رحمت خود بی‌بهره نگذار.

هوش مصنوعی: ای خدا، دل و محبوب به خاطر گناهان زیادی گرفتار شده‌اند و وقتی این خواب غفلت بیدار شود، کاروان خوشی و آرامش به راه می‌افتد.

هوش مصنوعی: قبل از این که به حالتی نیکو زندگی کنم، فقط حسرت می‌خوردم. حالا چه بر سرم آمده است؟ از اندازه‌ای که از شرم خداوند به گریه افتاده‌ام، باید بگویم.

هوش مصنوعی: من در کارهای خود به شدت دچار سردرگمی و درماندگی شده‌ام. نه کسی را دارم که به من کمک کند و نه خودم قادر به حل مشکلاتم هستم. از این افکار و توهمات که مرا به زحمت انداخته‌اند، مرا رهایی ببخش.

هوش مصنوعی: مرا بیدار کن و آمادگی لازم برای دیدار را به من بده، و این فردی که در خواب است را هم بیدار کن تا در جمع زندگان حاضر شود.

هوش مصنوعی: زمانی که جان از بدن جدا می‌شود و در هراس و امید غرق هستیم، ای پروردگار، آن لحظه دست ما را رها نکن.

هوش مصنوعی: از تاریکی‌های زیر زمین، جان خود را به سوی علو و بلندی ببر و نوری از نورهای هدایت به او برسان. خداوند پاک و بزرگ است.

هوش مصنوعی: هرچند که من در مسیر زندگی شجاع هستم، اما لطف و رحمت تو مرا حفظ می‌کند. اگر بار سنگینی بر دوشم باشد، باز هم من پاک و بی‌نقص می‌مانم.

هوش مصنوعی: عطار در هر لحظه از زندگی‌اش به لطف و رحمت تو نیازمند است و این عشق و پاکی او را برای درخواست کمک از تو از این دنیای پوچ آماده می‌کند.