هوش مصنوعی: چرا وقتی که بودی، کار تو دچار مشکل شد؟ چه می‌توانم بگویم که پس‌زمینه سختی برای تو پیش آمد؟

هوش مصنوعی: ای دوست، تو به چه گناهی به این حالت درآورده‌ای؟ تو خود حقیقی و روشن هستی، در حالی که دیگران فقط پوسته بیرونی را می‌بینند.

هوش مصنوعی: مغز و جوهر اصلی هر چیزی از اجزای آن تشکیل می‌شود، اما در عین حال، مانند گیاهان، جوهر اندیشه و وجود خود را نیز داراست.

هوش مصنوعی: خیلی از موجودات در ابتدا ساده و ابتدایی بودند و با گذشت زمان و تحول، به صورت‌های پیچیده‌تر و پیشرفته‌تری مانند انسان درآمدند. این تغییر و ترقی از ساده‌ترین شکل‌ها به سمت تکامل و کمال حرکت کرده است.

هوش مصنوعی: از میان انسان‌ها، پیامبران به اوج رسیده‌اند و از آن‌ها، سیدها و بزرگان مذهب به‌ویژه در خاندان پیامبر هستند.

هوش مصنوعی: برای درک عمق معانی، باید از هفت آسمان عبور کرد تا به مقام و درگاه خداوند رسید.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از کمال و اصل خود فاصله بگیرد، طبیعت حقیقت آن را ناپسند میدارد.

هوش مصنوعی: تو از یک حالت بی‌حالی و سستی خارج شدی و به زندگی و وجودی واقعی دست پیدا کردی. پس از آنکه هیچ‌چیز بودی، اکنون به چیز قابل توجهی تبدیل شده‌ای.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم به گونه‌ای رفتار کنم که حتی یک لحظه هم خودم را بیهوده و معطل نگذارم.

هوش مصنوعی: از مقامی به مقام دیگری حرکت می‌کنی و از هر یک از پیچیدگی‌ها و موانع برمی‌آیی.

هوش مصنوعی: وجود تو پر از گره و مشکلات است، به خاطر همین، جان تو نمی‌تواند آن جهان معنوی و والا را ببیند.

هوش مصنوعی: از هنگام تولد، تو را با مشکلات و موانع بسیار پر کرده‌اند و هر لحظه که می‌گذرد، یک به یک این مشکلات باز می‌شوند و حل می‌شوند.

هوش مصنوعی: ای کسی که در دامنه کوه به دنیا آمده‌ای، چه می‌دانی از آن بار سنگینی که بر دوش او افتاده است؟

هوش مصنوعی: کسی را در سایه‌ی سنگین یک کوه بزرگ تربیت کردند و در نهایت خود او نیز زیر بار مسئولیت و دشواری‌های آن کوه سنگین قرار گرفت.

هوش مصنوعی: جهان به او وظیفه‌ای سنگین واگذار کرده و او در مقابل این بار سنگین از خود نرمش نشان داده است.

هوش مصنوعی: ماه همانند بارشی است که از کوه فرو می‌افتد و او (هستی) مانند موریانه‌ای است که در همه جا وجود دارد، اما خورشید نیز به عنوان منبع نور و حقیقت، آن‌ها را نابینا می‌سازد.

هوش مصنوعی: وقتی که بار سنگینی را از دوش کسی بردارند، او می‌تواند در یک لحظه، آن دنیا را مشاهده کند.

هوش مصنوعی: صبر و بردباری او به جانش نفوذ می‌کند و تمامی عالم نشانه‌ای از او خواهند داشت.

هوش مصنوعی: وقتی نوری که همیشه و همیشگی است در برابر او بیفتد، نور با ارزش و درخشان او کمرنگ می‌شود و این موضوع به خاطر ذات و ماهیت خود او شگفت‌انگیز است.

هوش مصنوعی: دل را به خود می‌گویم که چرا این‌گونه شده‌ام؛ زمانی که از شک و تردید خارج شدم و به اطمینان و یقین رسیدم.

هوش مصنوعی: من وجودی دارم که حیرت‌انگیز است؛ زیرا نور من همه جا را پر کرده است.

هوش مصنوعی: انسانی که هرگز نور بینایی را ندیده است، به ناگاه وقتی بینایی‌اش را به دست می‌آورد، در اولین لحظه نمی‌داند چه بکند و چطور باید از آن استفاده کند.

هوش مصنوعی: وقتی که او روشنی دنیای اطرافش را می‌بیند، شگفت‌زده و مبهوت می‌شود و نمی‌تواند حرکتی کند.

هوش مصنوعی: شما را در آن جهان همانند چیزی می‌بینم که در این زندگی تجربه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی از آن مکان تاریک خارج شوی و به دوردست‌ها بروی، به دنیایی پر از روشنایی و روشنی خواهی رسید.

هوش مصنوعی: عجب که در آنجا چقدر شگفتی‌ها و عجایب وجود دارد، آنقدر که آدمی حیرت‌زده می‌شود.

هوش مصنوعی: هر چه قدر که چشم تو به چیزی توجه کند، همان اندازه خورشید را در ذره‌های کارهای خود می‌بینی.

هوش مصنوعی: در آن مکانی که امکان وجود دارد، عالم مانند تاروپودی که عنکبوت بافده است، به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: کجا چنین جایی وجود دارد که کس نتواند در آنجا تو را ببنید، مانند اینکه در لباس اطلس دیده شویم؟

هوش مصنوعی: در برابر نور و روشنی آفتاب، دیگر جایی برای وجود سایه باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: بعد از آن، پرده‌ای که وجود دارد، از بالا به سمت پایین پایین می‌آید.

هوش مصنوعی: هرچقدر که خوب یا بد عمل کرده‌ای، تمام آنچه که انجام داده‌ای به خودت برمی‌گردد و آماده‌ی نتیجه‌گیری است.

هوش مصنوعی: اگر کار ناپسندی انجام داده‌ای و پنهان کرده‌ای، در غیر این صورت با افراد بزرگ و برجسته هم‌نشین هستی.

هوش مصنوعی: هر عمل نیک و بدی که انجام دهی، همچون آینه‌ای به بازتاب کارهای خودت خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر کار خوب باشد یا بد، رفتار و عملکرد آن در مقابل چشمان تو نمایان خواهد شد.