عطار » اسرارنامه » بخش نوزدهم » بخش ۱۳ - الحکایه و التمثیل

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زنی بد پارسا، شویش سفر کرد</p></div>
<div class="m2"><p>نه شویی و نه برگی داشت در خورد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>یکی گفتش بتنهایی و خواری</p></div>
<div class="m2"><p>نه نانی نه زری چون می‌گذاری</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>زنش گفتا که تنها نیستم من</p></div>
<div class="m2"><p>که اندر قربت مولیستم من</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>مرا بی شوی روزی به شود راست</p></div>
<div class="m2"><p>که روزی خواره شد روزی ده اینجاست</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>تو ای مرد از زنی کم می‌نمایی</p></div>
<div class="m2"><p>چنینی و آی تو در وا چرایی</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>زناشایست و شایست من و تو</p></div>
<div class="m2"><p>بلاست این بیش وایست من و تو</p></div></div>

بخش ۱۴ - الحکایه و التمثیل

زنی بد پارسا شویش سفر کرد
نه شویی و نه برگی داشت در خورد
یکی گفتش بتنهایی و خواری
نه نانی نه زری چون می گذاری
زنش گفتا که تنها نیستم من
که اندر قربت مولیستم من
مرا بی شوی روزی به شود راست
که روزی خواره شد روزی ده اینجاست
تو ای مرد از زنی کم می نمایی
چنینی و آی تو در وا چرایی
زناشایست و شایست من و تو
بلاست این بیش وایست من و تو

بخش ۱۲ - الحکایه و التمثیل

بخش ۱۳ - الحکایه و التمثیل

زنی بد پارسا، شویش سفر کرد

نه شویی و نه برگی داشت در خورد

یکی گفتش بتنهایی و خواری

نه نانی نه زری چون می‌گذاری

زنش گفتا که تنها نیستم من

که اندر قربت مولیستم من

مرا بی شوی روزی به شود راست

که روزی خواره شد روزی ده اینجاست

تو ای مرد از زنی کم می‌نمایی

چنینی و آی تو در وا چرایی

زناشایست و شایست من و تو

بلاست این بیش وایست من و تو

بخش ۱۳ - الحکایه و التمثیل

اطلاعات