هوش مصنوعی: بلبل دوباره صدای خوش موسیقیدان را شنید و درباره دیداری همچون موسی (پیامبر) سخن می‌گفت.

هوش مصنوعی: گل در میدان آتش از چهره‌ی او به‌وجود آمد؛ یعنی عشق او به اندازه‌ای بزرگ و پرشور است که همچون بار درخت نخل احساسات را به دوش می‌کشد.

هوش مصنوعی: عشق او مانند تیر و زخم بوده است و همیشه همین‌طور بوده است، پس منصور را نیز از میان برداشت.

هوش مصنوعی: اگر چهره زیبا همچون کتابی روشنایی بخش است، پس آن گیسوی افشان نیز زنجیری دارد که او را به خود می‌بندد.

هوش مصنوعی: از آن شب، تمام عالم به روز درآمد و این روزِ دیگر، جهان را تاریک ساخت.

هوش مصنوعی: حضور در میدان ایثار و فداکاری به نوعی خاص به عشق مربوط می‌شود که دل‌های انسان‌ها را جلب می‌کند و هر کسی به نوعی به این راه و عشق علاقمند است.

هوش مصنوعی: اگر عقل و دانش کسی مانند یک یهودی باشد، اما عشق او همچون موسی که مشتاق دیدار خداوند بود، بسیار شدید و عمیق باشد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که مفهوم حقیقی یک چیز، وابسته به بازگشت و تکرار نیست. اگرچه ممکن است به شکل بازگشت و تکرار به نظر برسد، ولی واقعیت آن، فراتر از این مفاهیم است.

هوش مصنوعی: باز شدن درب‌های دوستی و نزدیکی با هر کسی، حتی گدایان، نماد قدرت و بزرگی است. هر کسی که به دیگران احترام بگذارد و از خود بزرگی نشان دهد، خواه پادشاه باشد یا گدا، ارزشمند است. این نشان می‌دهد که کسی که خود را از دیگران بالاتر می‌داند، در واقع به خود بهتراشیده و از تجلی واقعی شخصیت خود غافل است.

هوش مصنوعی: هر لحظه از لبان من درمانی به او می‌رسد، چرا که نگاه عاشقانه‌اش همچنان شوق و گرما به دل مریضی که دارد، می‌بخشد.

هوش مصنوعی: تا چه اتفاقی افتاده که با تمام ناز و لحن دلنشین، بر فاش کردن رازها اصرار دارد؟