هوش مصنوعی: ای خدا، بر دلم درهای تسلیم و رضا را بگشا، و دری را به روی من از زحمتی که هیچ انتهایی ندارد، باز کن.

هوش مصنوعی: ما را به سوی کعبه‌ای از حقیقت و پاکی هدایت کن، و در ورودی ما را به سمت باغی از فقر و فنا باز کن.

هوش مصنوعی: به چهره‌ات لبخند بزن و پیشانی‌ات را برای کسانی که تسلیم تو هستند باز کن، زیرا با زیبایی‌ات می‌توانی مشکلات و پیچیدگی‌های زندگی ما را حل کنی.

هوش مصنوعی: با گیسوانی که به عنوان نماد پاکی و عصمت در کنار هم قرار گرفته‌اند، لطفت را به نمایش بگذار و روی عروسی که در اینجا به عنوان حقیقت و زیبایی جلوه می‌کند، بگشا.

هوش مصنوعی: در دل تاریکی که در آن غرق در افکار و خواسته‌های نفسانی هستم، درخواستی دارم که از روزنه‌ای، نور و روشنی را به قلبم بتابانی و دلم را روشن کنی.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر نوشیدن می و مستی، به شدت رنجور است. بیایید بر این دردها درمانی پیدا کنیم و دروازه‌ی شفای خود را باز کنیم.

هوش مصنوعی: دردی عمیق و بی‌پایان را در دل احساس کن، شاید این عذاب به شادی تبدیل شود. این چشم بدبین ما را به روشنایی و صفا هدایت کن.

هوش مصنوعی: از این آب ناهموار عبور کن و آتش دل را به سمت جویبار زندگی هدایت کن و از چشمهٔ جاودانگی راه خود را بگشای.

هوش مصنوعی: در فضای سرشار از محبت و زیبایی تو، پرندگان و مرغ دل در آزادی نیستند و نمی‌توانند پرواز کنند. ای کاش در این محیط جان‌افزا، من نیز بتوانم بال و پر خود را بگشایم و احساساتم را آزاد کنم.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، با چالش‌ها و مشکلات زیادی روبرو شده‌ام. ای کسی که می‌توانی این دشواری‌ها را برطرف کنی، مرا یاری کن و راه را برایم باز کن.

هوش مصنوعی: در گنجینه حقیقت، نام تو کلید است؛ به استاد پیر بیاموز و به جوان پارسا نمایان کن.

هوش مصنوعی: به خاطر اندوهی که دارم، دلم پر از خون شده و مانند ظرف پر از شراب، آماده‌ام. تا کی باید به رازهایم ادامه دهم؟ مانند جامی که پر از شراب است، به من عواطف و احساساتم را نشان بده و زبانم را باز کن تا بتوانم صحبت کنم.