عسجدی » اشعار باقیمانده » شمارهٔ  ۴۴ - وله

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به یکی تیر همی فاش کند راز حصار</p></div>
<div class="m2"><p>ور بر او کرده همی قیر بود رازیجر</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بیکی تیر همی فاش کند راز حصار</p></div>
<div class="m2"><p>ور بروه کرده بود قیر به جای گل راز</p></div></div>

دیوان استاد عسجدی مروزی به تصحیح طاهری شهاب - عسجدی مروزی - تصویر ۳۹

شمارهٔ  ۴۵ - از قطعه هجائیه

به یکی تیر همی فاش کند راز حصار
ور بر او کرده همی قیر بود رازیجر
بیکی تیر همی فاش کند راز حصار
ور بروه کرده بود قیر به جای گل راز

هوش مصنوعی: این شعر به مفهوم فاش شدن رازها اشاره دارد. شاعر می‌گوید که حتی با یک تیر، راز حصار را می‌توان برملا کرد. همچنین اشاره می‌کند که اگر بر روی حصار قیر بگذارند، به جای گل، نیز می‌تواند رازها را فاش سازد. به طور کلی، شعر به fragility of secrets و آسانی افشای آنها می‌پردازد.

شمارهٔ  ۴۳ - در سختی راه گوید

شمارهٔ  ۴۴ - وله

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد راز یک حصار را فاش کند، تیر او از درون آن حصار عبور خواهد کرد و مانند قیر، که در برابر آتش مقاوم است، راز را حفظ می‌کند.

به یکی تیر همی فاش کند راز حصار

ور بر او کرده همی قیر بود رازیجر

هوش مصنوعی: با یک تیر می‌توان راز حصار را به وضوح فاش کرد، و اگر درختی را با قیر به جای گل پوشانده باشند، باز هم راز آن مشخص می‌شود.

بیکی تیر همی فاش کند راز حصار

ور بروه کرده بود قیر به جای گل راز

شمارهٔ ۴۴ - وله

اطلاعات

برگردان به زبان ساده