هوش مصنوعی: ناله و فریاد از ظلم و ستم‌های زندگی متغیر و گذرا دارم. از پایین و بالا، از ثابت و متحرک، همه جا بی‌عدالتی و رنج می‌بینم.

هوش مصنوعی: به ستاره‌های ناشناخته و دنیای ناپایدار نباید اعتمادی کرد.

هوش مصنوعی: اهل هنر تجربه‌های ناگواری از گردش روزگار داشته‌اند، اما آنها به خاطر این مشکلات شکایت نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: ای دل، وقتی که وضعیت و حال دنیا را مشاهده می‌کنی، سزاوار است که از پرده تصورات و خیالات خود خارج شوی.

هوش مصنوعی: به انتظار نباش که زمانت به تو وفادار باشد، چون زمانی که با کسی رابطه‌ای خوب برقرار نکرده‌ای، نمی‌توانی منتظر مهربانی از آن مار باشی.

هوش مصنوعی: بزرگان دین کجا رفته‌اند که با کلمات نیک و حکمت‌هایشان بر مشکلات زمانه می‌افزودند و آن‌ها را روشن می‌کردند؟

هوش مصنوعی: کجا رفتند حکمت‌مندان باهوش و مهربان که بر تن لباس آنان نه هیچ رشته‌ای از پود باقی مانده و نه تار.

هوش مصنوعی: چرا درختان باغ هنر در زمان جوانه زدن و تازه شدن، از ریشه خود جدا و ضعیف می‌شوند؟

هوش مصنوعی: با قدرت ایمان، خود را برای روز قیامت آماده کن و با آب استغفار، چهره‌ات را از گناهان پاک ساز.