شمارهٔ ۲۳ - تغزل
چه سود کند، که آتش عشقش
دود از دل و جان من برانگیزد
پیش همه مردمان و او عاشق
جوبنده بخاک بر به بجخیزد
شمارهٔ ۲۲ - قطعه در پند و اندرز: چرا نه مردم عاقل چنان بود که بعمرشمارهٔ ۲۴ - از قصیده ای: زهی بزرگ عطائی که در مضیق نیاز
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چه سود کند، که آتش عشقش
دود از دل و جان من برانگیزد
هوش مصنوعی: آیا فایدهای دارد که آتش عشق او در دل و جان من شعلهور شود؟
پیش همه مردمان و او عاشق
جوبنده بخاک بر به بجخیزد
هوش مصنوعی: در میان تمام انسانها، او به عشق کسی دلبسته است که در خاک است و این عشق باعث میشود او همواره به یاد آن محبوب باشد و از این یاد دچار شوق و شگفتی شود.