عسجدی » اشعار باقیمانده » شمارهٔ  ۲ - از تغزلات

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عسکری شکر بود تو گو بیا می شکرم</p></div>
<div class="m2"><p>ای نموده ترش روی ار جا بد این شوخی ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از که آمختی نهادن شعرهائی شوخ چم</p></div>
<div class="m2"><p>گر برستی شاعران هرگز نبودی آشنا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>کشه بربندی گرفتی در گدائی سرسری</p></div>
<div class="m2"><p>از تبار خود که دیدی کشه ای بر بند دا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>هر زمان از نفغ تو ای زاده سگ بترکم</p></div>
<div class="m2"><p>تا شنیدم من که از من می نهی شعر و نوا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>پل بکوش اندر بکفت و آبله شد کابلیج</p></div>
<div class="m2"><p>از بسی غم‌ها ببسته عمر گل پا را بپا</p></div></div>

شمارهٔ  ۳ - از قطعات

عسکری شکر بود تو گو بیا می شکرم
ای نموده ترش روی ار جا بد این شوخی ترا
از که آمختی نهادن شعرهایی شوخ چم
گر برستی شاعران هرگز نبودی آشنا
کشه بربندی گرفتی در گدایی سرسری
از تبار خود که دیدی کشه ای بر بند دا
هر زمان از نفغ تو ای زاده سگ بترکم
تا شنیدم من که از من می نهی شعر و نوا
پل بکوش اندر بکفت و آبله شد کابلیج
از بسی غم ها ببسته عمر گل پا را بپا

شمارهٔ  ۱ - از مدایح

شمارهٔ  ۲ - از تغزلات

عسکری شکر بود تو گو بیا می شکرم

ای نموده ترش روی ار جا بد این شوخی ترا

از که آمختی نهادن شعرهائی شوخ چم

گر برستی شاعران هرگز نبودی آشنا

کشه بربندی گرفتی در گدائی سرسری

از تبار خود که دیدی کشه ای بر بند دا

هر زمان از نفغ تو ای زاده سگ بترکم

تا شنیدم من که از من می نهی شعر و نوا

پل بکوش اندر بکفت و آبله شد کابلیج

از بسی غم‌ها ببسته عمر گل پا را بپا

شمارهٔ ۲ - از تغزلات

اطلاعات