هوش مصنوعی: ای شیرین‌زبان، بیایید تا با هم شکرین گویی کنیم. تو که با چهره ترش و با این شوخی به من نگاه می‌کنی، لطفاً از این رفتار دست بردار.

هوش مصنوعی: از چه کسی یاد گرفته‌ای که اشعار شوخ و سبک بگویی؟ اگر به شاعران بزرگ نگاه کنی، هرگز این کار را نمی‌کنی و با آن‌ها آشنا نیستی.

هوش مصنوعی: تو در گدایی بی‌توجه به ریشه‌های خود، به خاطر دیدن یک نفر که در حال بند زدن است، به دنبال افتخار و تأثیر می‌گردی.

هوش مصنوعی: هر بار که از تو صدا و ندا به گوشم می‌رسد، احساس می‌کنم که از من دور می‌شوی و چیزی از من نمی‌مونی.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف حالاتی می‌پردازد که در آن شخصی به تلاش و کوشش می‌پردازد، اما در عین حال با مشکلات و غم‌ها نیز مواجه است. این تلاش‌ها و سختی‌ها باعث می‌شود که این فرد احساس خستگی کند و عمرش به زحمت بگذرد. به عبارت دیگر، زندگی پر از تلاش و سختی‌هایی است که بر روح و زندگی او تاثیر می‌گذارد.