هوش مصنوعی: ای دل، در برابر کوه عشق، نور تجلی را ببین؛ تا آنجا که از خود بی‌خود شوی و طور و موسی را بشناسی.

هوش مصنوعی: ای واعظ، مرا به بهشت و نعمت‌های آن دعوت مکن؛ چون ما فقط می‌خواهیم دیدار خداوند را. نه به دنیا اهمیت می‌دهیم و نه به پاداش آخرت.

هوش مصنوعی: اگر دیوانه‌ای را ببینی، نگران نباش، چون تو نمی‌توانی نور و زیبایی‌های لیلی را که جهان را روشن می‌کند، ببینی.

هوش مصنوعی: اگر بینایی نداری و نمی‌توانی معنی زیبایی‌ها را درک کنی، به این معنی است که حتی اگر چهره‌ای زیبا مثل یوسف داشته باشد، برای کسانی که نابینایند، هیچ بهره‌ای نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: زمانی که عاشق واقعی شدم، به معشوقی که به حال و هوای خود مشغول بود، دست یافتم و در دست جام می گرفتم. بر همین اساس، از زهد و پرهیزگاری دست کشیدم.

هوش مصنوعی: در نزد جان افرادی که عاشق هستند، هیچ چیزی به اندازه زیبایی و جذبه چهره محبوبشان ارزش ندارد، حتی بهشت و درخت طوبی نیز در مقایسه با آن بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی حقیقی‌ترین زیبایی را درک کنی، باید از ظاهر گذر کنی و به عمق معنا نگاه کنی. دو جهان وجود دارد: یکی جهان ظاهری و دیگری جهان معنوی، و زیبایی واقعی در باطن قرار دارد. پس اگر دلت می‌خواهد از زیبایی باطن بهره‌مند شوی، از صورت و ظواهر نگذری.