هوش مصنوعی: ای ساقی، بیا و خوشی و شادی را شروع کن، زیرا زمان لذت و خوشگذرانی فرا رسیده است. لیوان را پر کن، چرا که فرصت بی‌نظیر می‌گذرد.

هوش مصنوعی: مرا به اندازه‌ای بزن که فراموش کنم، طوری که از ابتدای وجودم تا انتها، هیچ چیز از غصه‌های پر زحمت این دوران را حس نکنم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که ارزش‌های حقیقی را بشناسی، ابتدا باید خودت را بشناسی. کسی که به خودآگاهی نرسیده، نمی‌تواند به درک درستی از پروردگار برسد.

هوش مصنوعی: انسان، خود را همان‌طور که هست به نمایش گذاشته و به همین دلیل، چشم‌ بینای عالم به او دوخته شده است.

هوش مصنوعی: در میان روز و شب، جان من در حال پرورش است، همان‌گونه که گل‌های زیبای سنبل و بنفشه به دور سمن می‌چرخند. این لحظه‌ها پر از تضاد نور و تاریکی هستند.

هوش مصنوعی: هر کسی که با فقر خود سازگاری پیدا کند، دیگر برایش ننگ نیست که بر نسب و خانواده‌اش فخر کند.

هوش مصنوعی: هر طرفی که به دنبال اسیری یا درخواست کمک هستی، بیا که یار من با من است و نیازی به این خواسته‌ها نیست.