هوش مصنوعی: ای معشوقه‌ی دل‌ربا، دست من به دامنت گره خورده و وجود تو آرامش جان‌های بی‌قراری است که در عشق تو سرگردانند.

هوش مصنوعی: ای ماه زیبا که دیدارت برای من دلپذیر است، تو معشوقی هستی که جانم را فدای تو کرده‌ام. تو هم درد منی و هم داروی من؛ تو در دست من هستی و دامن‌ات نزد من است.

هوش مصنوعی: محل عبادت و عشق ما همان کوی توست، و چهره‌ات مرکز توجه و هدف دل‌باخته‌ام است. تمام شوق و اشتیاق من به سمت تو معطوف شده و دستان من به دامان تو گره‌خورده است.

هوش مصنوعی: ای محبوب خوش‌صورت من، ای ناراحتی و مایه تسکین من، شادی من در حال زاری و غم است و دست من به دامن توست.

هوش مصنوعی: درد و غم من فقط با تو تسکین می‌یابد. تو همیار و همراه من هستی و باورها و عقاید من به تو وابسته است. تو در زندگی‌ام مانند دستی هستی که مرا حمایت می‌کند و من به تو نیاز دارم.

هوش مصنوعی: میزبان با لطف و سخاوت خود سفره‌ای گسترانده و پرده‌ای را کنار زده تا زیبایی خود را نشان دهد. بشارت به وصال و نزدیکی را داده و اکنون در این لحظه، همه‌چیز در دستان من و تحت دست توست.

هوش مصنوعی: دل تو را از بندگی رها می‌کنم و تو هم هیچ نگرانی از این موضوع نداری. تا کی این ظلم و ستمی که در دست من است، ادامه خواهد داشت؟