هوش مصنوعی: ای ساقی، از شراب نخور و به جای آن، جامی پر کن و یک نوشیدنی بنوش. نصیحت من این است که خودت را مست نکن و به خیال مردم مدهوش نباش!

هوش مصنوعی: بهار آمده و صبح زیباست، شراب را در ظرف بریز و به مست‌ها بده، خودت هم از آن بنوش.

هوش مصنوعی: دل‌های غمگین را با آتش شوق و امید روشن کن و به کسانی که در فکر و احساس خود غرق شده‌اند، آرامش و سکون بخش.

هوش مصنوعی: زمانی که از شراب سرمست شدی، خوش بگذار و زنجیرها را از روی سرت بردار. در گوش‌های خود، لب‌های معشوق را با زیبایی‌هایی که دارد، بشنو.

هوش مصنوعی: زاهدان را با آن چشمان مستی که دارند، دین و دل خود را تحت تأثیر قرار می‌دهند و حکما را نیز با نازک‌کاری‌های خود در میخکوبی، تحت تأثیر قرار دهند.

هوش مصنوعی: ای پری زیبا که همچون فرش نرمی هستی، بیا و مانند یک انسان در آن خانه‌ای که فرش ندارد، جا بگیر.

هوش مصنوعی: اگر هدف تو گلچینی از باغ است، پس باید از باغبان بخواهی که بلبلان را در چمن ساکت کند.

هوش مصنوعی: شب گذشته با دیگران بودی و تا صبح در کنارشان گذراندی، اما امشب را باید به یاد دوستان و یاران سپری کنی و خاطرات شب گذشته را فراموش کنی.

هوش مصنوعی: بدن بدون روح بی‌معشوق، عاشق در خیال، از روی لطف و مهربانی، دستت را به آغوش خود بگیر.

هوش مصنوعی: اگر من هم به اندازه یک سگ در کنار خانه‌ام مورد توجه قرار بگیرم، از این که جزء بندگان تو هستم راضی‌ام و به وفاداری خود ادامه می‌دهم.

هوش مصنوعی: من پر از عیب هستم و در روز قیامت کاملاً نمایان خواهم بود. ای دست حق، به من رحم کن و بر عیب‌هایم پرده بپوشان.