هوش مصنوعی: دل من که تازه نیاز عشق را احساس کرده، همچنان زیر بار ناز و زینت محبوبم مانده و او دوباره با عشوه‌ها و کرشمه‌هایش مرا فریفته می‌کند.

هوش مصنوعی: ناز و زیبایی تو چقدر بالاست که هیچ‌کسی جز دل عاشق و بی‌چاره من نمی‌تواند آن را درک کند. من به تو نیاز دارم و تو هم به من.

هوش مصنوعی: اگر رنگ رود از غنچه‌های گل بپایید، و سرو از سرکشی آن فرود آید، پس اگر چمن در باغ بماند، باغ من به اوج شکوفایی می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای کاش آن ماه زیبا پرده از چهره خود بردارد تا شب تار و دراز به روشنایی صبح تبدیل شود.

هوش مصنوعی: چرا عشق را به این وضعیت می‌رسانی؟ کجا می‌روی و چند بار از رازهای من حرف می‌زنی؟ تو که مانند یک کودک بی‌خبر هستی.

هوش مصنوعی: عنکبوت بیهوده و بی‌هدف در تلاش برای شکار است، در حالی که شاهباز من هیچ‌گاه دست به صید مگس نمی‌زند.

هوش مصنوعی: عشق و محبت به علی در قلب من است و ستایش وی بر زبانم جاری است. دیگران به همین دلیل از من فاصله گرفته‌اند و تمایز من با آنها در همین نکته است.

هوش مصنوعی: من به هیچ کس غیر از تو نگاه نمی‌کنم و در حقیقت به هیچ چیزی غیر از تو توجهی ندارم؛ چرا که چشم من به هر طرف می‌چرخد، اما هر بار فقط تو را می‌بیند.

هوش مصنوعی: اگرچه شیخ کعبه در مقام خود به خود می‌بالد و به عظمتش می‌تازد، اما کعبه من در دشت نجف، که به علی تعلق دارد، از آن کعبه نیز برتر و با اهمیت‌تر است.