هوش مصنوعی: مدتی است که از عشق و احساساتم بی‌خبرا شده‌ام. لطفاً موسیقی بزن و نغمه‌ای را اجرا کن که مرا دوباره به وجد آورد.

هوش مصنوعی: در حال حاضر غم و اندوهی در دلم وجود دارد که نمی‌توانم آن را بیان کنم. احساس می‌کنم آماده‌ام که مانند یک ظرف پر از مایه، به سر و صدا بیفتم و احساساتم را بیرون بریزم.

هوش مصنوعی: وقتی دل پر از احساسات شود، مانند کاسه‌ای که پر از شراب است، بی‌فایده است که در پنهان‌کاری تو عشق، تلاش کنم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که صدای عشق تو در گوش خردم به گوش می‌رسد، همه نصایح حکیمان برایم بی‌محتوا و بی‌اهمیت است.

هوش مصنوعی: کافیست که لب‌های میگون تو را بنوشم تا از هوش و فکر خود غافل شوم و به حالت مستی فرو روم.

هوش مصنوعی: پیام تو را دیروز از زبان شخص دیگری شنیدم. بنگر که چطور وضعیت من مانند یک کاسه است که هم تلخی و هم شیرینی را در خود دارد.

هوش مصنوعی: امشب به هیچ کس جز تو نمی‌توانم اعتماد کنم، زیرا این شب نیز مانند شب گذشته خواهد گذشت و تنها تو هستی که می‌توانم به تو تکیه کنم.

هوش مصنوعی: اگر من شراب بفروشم، اعمال و کارنامه‌ام خریدار ندارد. بهتر است که این کارنامه بی‌فایده باشد تا اینکه به خداوند بفروشم.

هوش مصنوعی: ای شیخ، هرچه نصیحت کنی بی فایده است، زیرا تا زمانی که ذهنم هوشیار است، به سخنانت توجهی نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر عشق علی بی‌تاب و ناآرام است، حتی اگر بار گناه دو جهان بر دوشم باشد.

هوش مصنوعی: هیچ کس با عشق و محبت علی به جهنم نخواهد رفت، این نکته را مانند آهنگی خوش همیشه در گوش خود می‌خواند.