هوش مصنوعی: تنها عشق نیکویی است که بنیاد هر اصولی را تشکیل می‌دهد و دیگر عقاید، فقط حاشیه و بی‌اهمیت هستند.

هوش مصنوعی: عجبی ندارد که دل من به شکار می‌رود، چون مانند یک کودک حریص است که بی‌صبرانه در پی گرفتن پرنده‌ای می‌باشد.

هوش مصنوعی: در ارتفاعات زیبایی‌های وجود او، هرگونه استدلال و قیاس ناتوان است. در دشت عشق، عقل‌ها مانند اسب‌هایی هستند که به سختی حرکت می‌کنند و نمی‌توانند به درستی به هدف خود برسند.

هوش مصنوعی: انسان بیچاره، که نادان و بی‌خبر است، بار سنگین غم عشق تو را بر دوش خود حمل کرده است.

هوش مصنوعی: پیام‌آور بین عاشق و معشوق نیازی به واسطه ندارد، تنها ناله‌ای که از دل می‌آید، نشان‌دهنده غیبت دیگری است.

هوش مصنوعی: کسی که خود به نوشیدن شراب رو می‌آورد و از خود عدول می‌کند، چگونه می‌تواند به مستان نصیحت کند؟

هوش مصنوعی: اگر زاهد بخواهد کسی را از کعبه و مکان‌های مقدس دور کند، باید بداند که آن کسی که به عشق و میکده روی آورده مورد پذیرش قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: کسانی که به عشق تو قربانی شده‌اند، آنقدر زیادند که نگرانم دلت از دیدن این همه خونریزی خسته شود.

هوش مصنوعی: در این بیت به این موضوع اشاره شده است که کسی که در مسیر درست و اصولی قدم بردارد، تحت تأثیر موانع و محدودیت‌های دیگران قرار نمی‌گیرد و با اعتماد به نفس پیش می‌رود. او از آزار و بازدارندگی دیگران نمی‌هراسد و به راه خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: خورشید آسمان همچون شمعی در شرق خواهد بود و من مانند پروانه‌ای هستم که دور شمع زیبایی تو می‌چرخم.

هوش مصنوعی: علاقه و شوق من باقی مانده، ولی توانایی تحمل از دست رفته است. عقل من در حال نابودی است، اما عشق هرگز از بین نمی‌رود.

هوش مصنوعی: کوه‌ها از عشق او به هم ریخته‌اند و بار زلفش را ببین که چطور بار دلم را سنگین کرده است.

هوش مصنوعی: خورشید مرتضی (علی) درخشش و نورش بر تمامی جهان می‌تابد و همه چیز در دنیا تنها شاخه‌ای از اصل والا و بزرگی است که اوست. تمامی موجودات به نوعی وابسته به آن اصل بزرگ هستند.