هوش مصنوعی: من هیچ گاه چشمانم را نمی‌بندم جز در حضور دیگران، و خواب نمی‌بینم مگر اینکه زیر سایه‌ی تیغ زیبایی او باشد.

هوش مصنوعی: من فقط زمانی لذت می‌برم که در درد و غم عشق غرق باشم، و نمی‌توانم در جشن‌های شاد و رنگارنگ شرکت کنم مگر اینکه در کنار زیبایی معشوقم باشم.

هوش مصنوعی: زندگی عاشقانه برای کسی که به دوستش دل بسته، جز در کنار آن دوست معنایی ندارد. عاشقان هیچ آرزویی جز گل و باغ و بهار ندارند، اما همه این‌ها بدون دوست رنگ و بویی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: تو همان بهار نوین هستی که زیبایی‌ات به قدری خاص است که نه شب و روز می‌توانند تو را متفاوت بسازند و نه می‌توانند در زیبایی‌ات هیچ تغییری ایجاد کنند.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر زیبایی‌ات مانند غزال در خون غرق شده‌ام، ای خم زلفت که به زیبایی کعبه‌ای است و بوی مشک می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر کسی که زیبایی‌های چهره‌ات را ببیند، باید با احترام و ارادت در برابر تو سجده کند، زیرا تو مانند بت‌های زیبا هستی که همگی به تو توجه می‌کنند.

هوش مصنوعی: بدون تو همه‌چیز دردآور و غم‌انگیز است؛ سر درد، خماری و قصه‌های تلخ. حتی شادی‌هایی مثل نواختن سازها و نوشیدن شراب هم بی‌لذت و بی‌معنا می‌شوند.

هوش مصنوعی: با تو همیشه پر از سرسبزی و زیبایی است، گل‌ها، لاله‌ها و روزهای خوش بهاری در کنار تو هستند. اما در دل، داغی و زخم‌های فصلی سرد و ناگوار نیز وجود دارد که از رنج و سختی‌ها ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: ای برق درخشان و سوزان که می‌خواهی در دشت وجود خودت جلوه‌گری کنی، می‌بینی که در میان خرمن وجودم آتش و آشفتگی به پا شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که آنچه که نابود و از بین رفته است، مانند خاکستری می‌شود که نسیم صبحگاهی آن را به جایی می‌برد. در اینجا به نوعی به زوال و فنا اشاره شده و همچنین به عظمت و استواری مقام امیرالمؤمنین علی (ع) در مقایسه با زوال و عدم دوام دیگر چیزها.

هوش مصنوعی: خادم حرم، مظهر حقیقت خداوند است، که نورش مانند خورشید در خانه‌اش می‌تابد و مانند میخ به محکم بودنش اشاره دارد.