گنجور

شمارهٔ ۱۳۸

خلقت هر چیز از آب و گل است
عشق را منشاء تقاضای دل است
نار نمرود است گلزار خلیل
موج طوفان بهر سالک ساحل است
هر کرا جز عشق باشد قبله گاه
در طریقت آن عبادت باطل است
کشتگان دیگران را خونبهاست
چشم ما فردا بدست قاتل است
بیخبر از سوختن پروانه نیست
شمع را مسکین بجان مستعجل است
برق ما را خانه زاد خرمن است
تا نگوئی کشت ما بیحاصل است
از چه از زلفت دلم دیوانه شد
گر زهر زنجیر مجنون عاقل است
هر که داغ عشق دارد برجبین
گرچه آشفته است بختش مقبل است
جان و ایمان را نباشد منزلت
هر که را در کوی جانان منزل است
نیست غافل مست جام عشق باز
هر که زین باده ننوشند غافل است
مانده ام من زنده در هجران دوست
جسم بیجان زیستن بس مشگل است
چیست دانی عشق سرکش مرتضی
کاو قضا و هم قدر را عامل است

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خلقت هر چیز از آب و گل است
عشق را منشاء تقاضای دل است
هوش مصنوعی: هر چیزی در طبیعت از آب و خاک تشکیل شده است و عشق نشانه‌ای از خواسته و نیاز دل انسان است.
نار نمرود است گلزار خلیل
موج طوفان بهر سالک ساحل است
هوش مصنوعی: آتش نمرود، که نماد ظلم و ستم است، به گلزار ابراهیم خلیل (حالت سعادت و آرامش) آسیب می‌زند. اما این طوفان، برای کسی که در مسیر سیر و سلوک است، مانند ساحل آرامش است.
هر کرا جز عشق باشد قبله گاه
در طریقت آن عبادت باطل است
هوش مصنوعی: هر کسی که جز عشق را بیابد، مسیرش در راه حقیقت بی‌ارزش است و عبادتش بی‌فایده خواهد بود.
کشتگان دیگران را خونبهاست
چشم ما فردا بدست قاتل است
هوش مصنوعی: کسانی که در جنگ یا در نزاع کشته می‌شوند، خونشان نزدیکان آنها را به یاد می‌آورد و در آینده ممکن است انتقام خون آنها از قاتل گرفته شود.
بیخبر از سوختن پروانه نیست
شمع را مسکین بجان مستعجل است
هوش مصنوعی: شمع بی‌خبر از عذاب پروانه‌ای نیست که برایش می‌سوزد و جانش را در این راه می‌گذارد. پروانه با حالتی شتابزده و بی‌پروا به سمت شمع می‌آید، در حالی که شمع در بی‌خبری از این سوختن است.
برق ما را خانه زاد خرمن است
تا نگوئی کشت ما بیحاصل است
هوش مصنوعی: برق ما، که نشانه‌ی روشنایی و زندگی است، به ما اطمینان می‌دهد که تلاش‌ها و زحمات‌مان بی‌فایده نیست. این احساس به ما آرامش می‌دهد و نشان می‌دهد که کار و کشت ما ثمره‌ای دارد.
از چه از زلفت دلم دیوانه شد
گر زهر زنجیر مجنون عاقل است
هوش مصنوعی: چرا دل من به خاطر موهای تو دیوانه شده است، اگر زنجیر مجنون هم به او عقل داده باشد؟
هر که داغ عشق دارد برجبین
گرچه آشفته است بختش مقبل است
هوش مصنوعی: کسی که عشق را در دل دارد و نشان آن بر پیشانی‌اش معلوم است، حتی اگر در مواقعی دچار مشکلات باشد، در نهایت روزگارش به او رو می‌آورد و شانس به کمکش می‌آید.
جان و ایمان را نباشد منزلت
هر که را در کوی جانان منزل است
هوش مصنوعی: هر کسی که در کوی محبوبش سکنی گزیده باشد، ارزش جان و ایمانش به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.
نیست غافل مست جام عشق باز
هر که زین باده ننوشند غافل است
هوش مصنوعی: هر که در حال مستی و راز عشق غافل است، در واقع از این باده بی‌خبر است و نمی‌داند چه لذتی را از دست می‌دهد.
مانده ام من زنده در هجران دوست
جسم بیجان زیستن بس مشگل است
هوش مصنوعی: به خاطر دوری از دوست، من همچنان زنده‌ام، اما زندگی بدون روح و احساس بسیار دشوار است.
چیست دانی عشق سرکش مرتضی
کاو قضا و هم قدر را عامل است
هوش مصنوعی: عشق سرکش مرتضی چیست که تقدیر و سرنوشت را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟