هوش مصنوعی: جهان به خودی خود چیز عجیبی است، اما نیکی مردم به آن زیبایی می‌بخشد. وقتی که به اطراف نگاه می‌کنی، می‌بینی که تمام درد و رنج مردم به خاطر یکدیگر است.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گویند که اگر چیزی بهشتی و زیبا باشد، خیلی سریع و زودگذر است. بهشت به کسانی که دارای زیبایی یا جذابیت هستند، اشاره می‌کند، اما تأکید بر این دارد که این زیبایی یا خوشی فقط برای مدت کوتاهی باقی می‌ماند و نمی‌توان به آن به‌عنوان یک نعمت دائمی نگاه کرد. این عبارت به نوعی به زودگذر بودن چیزهای زیبا اشاره دارد.

هوش مصنوعی: گیرنده‌ای که سریع و چابک است، به راحتی می‌تواند چیزی را بردارد و آنقدر زود است که دیگر نمی‌توان آن را بازپس گرفت.

هوش مصنوعی: خانه‌ای است که دو در دارد، یکی برای ورود و دیگری برای خروج، و برای ورود به آن، شما باید از یکی از این دو در استفاده کنید.

هوش مصنوعی: نه کسی که به اینجا می‌آید، مدت زیادی در اینجا می‌ماند، و نه کسی که رفته، دوباره برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: وقتی دیگران در مسیر تو قرار می‌گیرند و برای خودشان پیش می‌روند، باید توجه داشته باشی که هر کسی به فکر نفع خویش است و ممکن است به راحتی از تو فاصله بگیرد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که وجودی در عالم است که با سخنان شیرین و فریبنده، دل‌ها را به خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که بت یا چیزی را می‌پرستد، در واقع در کنار او یا در کنار دیو و شیطان نشسته است، چه این شخص خود را بپرستد چه دیگرانی را.

هوش مصنوعی: این شعر به سرعت و چالاکی یک دست اشاره دارد که توانایی زیادی در انجام کارها دارد و می‌تواند به خوبی خیال و تصور را به واقعیت تبدیل کند. این دست مانند سگی بازیگوش است که در پس پرده، هنرمندانه عمل می‌کند و باعث شگفتی می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان تصویری از آسمان می‌پردازد که در آن دو رنگ مختلف به وضوح دیده می‌شود. در اینجا به تغییرات و تناقض‌های آسمان اشاره شده است؛ زمانی که آسمان به رنگ لاجوردی است و در مقاطعی دیگر با رنگ سیاه و زرد در هم آمیخته می‌شود. این توصیف، حالت‌های مختلف آسمان و زیبایی‌های آن را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: به وسیله همین زین، تصورات مختلفی از جانوران به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: بدنش به خاطر حسادت به تندش، و جانش به خاطر حرص و آز، یکی از دو دستش به امید و هر دو پایش به خاطر نیاز، به حالت انفعال درآمده است.

هوش مصنوعی: دل به خاطر بی وفایی داغدار است، طبع به خاطر زیبایی صورت‌ها دچار درد و رنج است، و زبان به خاطر فریب و نیرنگ در خاموشی است.

هوش مصنوعی: سال و ماه به دو صورت مختلف در حال گذر هستند؛ یکی با روشنایی و روشنی همراه است و دیگری با تاریکی و سایه.

هوش مصنوعی: هر بار که نفس می‌کشیم، او همه‌ این نفس‌ها را یکی‌یکی شمرده و بر آن‌ها نظارت می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر سال‌ها به اندازه‌ی هزاران چیز زیبا و خوشحال‌کننده را در آن موجودی بیابی و به شکل‌های مختلف تجربه کنی،

هوش مصنوعی: باغی را تصور کن که دو در ورودی دارد. اگر از یکی وارد شوی و از در دیگر خارج شوی، به این ترتیب تجربه‌ای را پشت سر می‌گذاری که متفاوت است.

هوش مصنوعی: جز نکوهش هیچ چیز شایسته او نیست، زیرا آفرینشی که او دارد، خالی از بار نیست.

هوش مصنوعی: حالا که به او گوش داده‌ای، دیگر به او دل نبند؛ و اگر دل ببندی، آسیب خواهی دید.