هوش مصنوعی: تاریخ دقیق ایجاد این تصنیف مشخص نیست، اما در دیوان عارف به عنوان آخرین تصنیف ذکر شده و او طبق گفته خودش در اسفند ۱۳۰۳ شمسی در تبریز آن را «به یاد دلاوران آذربایجانی» اجرا کرده است.

هوش مصنوعی: باد خزان به ناگاه وزید و باعث شد همه چیز که می‌دانی به هم بریزد و ایام شادابی و خوشی را تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: پاییز با ظلم و ستم، به باغ و گلستان آسیب رساند. آیا می‌دانی چگونه این کار را کرد؟ او مانند من در دوران زندگی‌اش با زندگی‌اش برخورد کرد.

هوش مصنوعی: من همانند یک پرنده فراری هستم که به سختی و در نهایت افسردگی، گل را از دیدگان دور می‌بینم، درست مثل تصورات و آرزوهای دوران جوانی که به تدریج محو می‌شوند.

هوش مصنوعی: کار گلزار خراب و ویران شده است، این نشان از حضور دیو شوم دارد یا شاید بلای آسمانی به سراغ این سرزمین آمده است.

هوش مصنوعی: تو آموزش دیده‌ای و اطلاعاتت تا سپتامبر 2021 به روز است.

هوش مصنوعی: سال‌های زندگی، به مانند دوره‌ای از زیبایی و شادابی است که پیوسته در حال تغییر و تحول می‌باشد. در این زمان، پدیده‌ها و حوادث گوناگونی همچون ابرهای سیاه یا پروازهایی در آسمان به وقوع می‌پیوندند که هر لحظه به یادآورنده گذر زمان و تغییرات زندگی هستند.

هوش مصنوعی: شخصی که با قدرت و تلاش خود را پنهان کرده، مانند نور فارسی در دل و جان خود جا داده، اما زبان ترکی به طور طبیعی و عمیق در وجود مردم آذربایجان جای گرفته است.

هوش مصنوعی: آرام و متین باش، با زبانی شیرین و دلنشین صحبت کن، همچون سعدی، در سرزمین فردوسی. اما چرا بر اسب ترک تاخت و تاز می‌کنی؟

هوش مصنوعی: به دنبال مسیر واقعی زندگی باش، فارسی صحبت کن، و سریعاً از این واژه‌های زشت و بی‌معنی دل بکن.

هوش مصنوعی: کوه‌ها و دره‌ها به‌دلیل برف‌های سنگین در شرایط دشواری قرار گرفته‌اند. مانند وضعیت یک کشور که زیر فشار زندگی و مشکلات است، به همین دلیل آزادی به وجود می‌آید و به تدریج افراد به دنبال رهایی و تغییر هستند.

هوش مصنوعی: دورانی را که بهار و سرسبزی گلستان را در بر می‌گیرد، همانند دوران ساسانیان است که در آن زمان، زندگی و نشاط بر زمین حاکم بود. اکنون زمستان به پایان رسیده و آن روزگار شاداب و پررونق دوباره بازگشته است، همچون دورانی که ترکمانان در آن زندگی می‌کردند.

هوش مصنوعی: ای باد نوروز، امروز با شتاب بیا و خبر خوشی از پیروزی و خوشی بیاور. از شکوه و زیبایی بهار، مژده‌ای به ما اهداء کن.

هوش مصنوعی: ای بهار، خودت را بیاور تا ما را از دست روزگار سخت و آزاردهنده نجات دهی.

هوش مصنوعی: ای ابر آزار، به سمت چمنزار برو و مانند من ناراحت و پریشان ببار. همچون آتش زردشت، در اطراف گلزار لاله‌ها را پر کن.

هوش مصنوعی: ای دوست، حالا از خیمه بیرون بیا و مانند فریدون، پرچم زیبای گلبن را تماشا کن، که تصویر درفش کاویانی بر آن نقش بسته است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عید جمشید و نمادهای ملی مانند شیر و خورشید وجود دارد، به ایران و آذربایجان خود امید دارم که جان تازه‌ای بگیرد.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گوید که شکی در وضعیت فعلی وجود ندارد و ای دوست، اگر نتوانی تفاوت بین خدمتگزاری راستین و خیانتکار را تشخیص دهی، چالش بزرگی خواهی داشت.