گنجور

شمارهٔ ۲۹۸

ای کریمی که از سخاوت تو
روید از سنگ خاره مرزنگوش
تا جهان اسب دولتت زین کرد
چرخ را هست غاشیه بر دوش
آنکه او تای خدمتت نزند
چون ربابش فلک بمالد گوش
چنگ مدح تو ساختم چه شود
که چو بربط شوم عتابی‌پوش

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای کریمی که از سخاوت تو
روید از سنگ خاره مرزنگوش
هوش مصنوعی: ای بخشنده‌ای که از سخاوتت می‌توان از سنگ سخت نیز نعمت‌هایی همچون مرزنگوش به دست آورد.
تا جهان اسب دولتت زین کرد
چرخ را هست غاشیه بر دوش
هوش مصنوعی: تا دنیا به تو رونق و قدرت داد، چرخ زمان را بر دوش خود می‌کشد.
آنکه او تای خدمتت نزند
چون ربابش فلک بمالد گوش
هوش مصنوعی: اگر کسی به تو خدمت نکند و به تو توجه نکند، مانند این است که سرنوشتش بر او سختی می‌آورد و به او آسیب می‌زند.
چنگ مدح تو ساختم چه شود
که چو بربط شوم عتابی‌پوش
هوش مصنوعی: من برای تو ساز مدح را نواخته‌ام، اما چه فایده دارد اگر مانند بربط، به خاطر عتاب و خشم تو دلسرد شوم؟