انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۲۹۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>سر زلفت به جز دست تو حیفست</p></div>
<div class="m2"><p>لب لعلت به بوس جز تو افسوس</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>سر زلف تو باری هم تو می‌کش</p></div>
<div class="m2"><p>لب لعل تو باری هم تو می‌بوس</p></div></div>

دیوان انوری (با مقدمه و تصحیح و مقابله هشت نسخه) به کوشش سعید نفیسی - انوری - تصویر ۴۰۷

دیوان انوری به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی (قصاید) ج ۱ - انوری - تصویر ۱۲۴

دیوان انوری به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی (مقطعات، غزلیات، رباعیات) ج ۲ - انوری - تصویر ۳۱۵

دیوان انوری با مقدمهٔ سعید نفیسی - انوری - تصویر ۴۳۶

شمارهٔ ۲۹۲ - در هجو صلاح صالحی

سر زلفت به جز دست تو حیفست
لب لعلت به بوس جز تو افسوس
سر زلف تو باری هم تو می کش
لب لعل تو باری هم تو می بوس

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر expresses حسرت و آرزو می‌کند که جز یار خود، هیچ کس به زلف معشوقه‌اش دست نزنند و هیچ کس دیگری لب او را نبوسد. او به زیبایی‌های معشوقه‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید فقط خود او حق دارد به زلف و لب او نزدیک شود.

شمارهٔ ۲۹۰ - در مدیح

شمارهٔ ۲۹۱

هوش مصنوعی: موهای تو را جز دستان تو نمی‌شود لمس کرد و از بوسیدن لب‌های قرمز تو جز تو کسی لایق نیست.

سر زلفت به جز دست تو حیفست

لب لعلت به بوس جز تو افسوس

هوش مصنوعی: موی تو را به آرامی می‌کشند و لب خوش‌رنگت را هم می‌بوسند.

سر زلف تو باری هم تو می‌کش

لب لعل تو باری هم تو می‌بوس

شمارهٔ ۲۹۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها