گنجور

شمارهٔ ۲۵ - مطایبه

دستار خوان بود ز دو گز کم به روستا
در وی نهند ده کدوی تر نه بس عجب
لیکن عجب ز خواجه از آن آیدم همی
کو بر کدوی خشک نهد بیست گز قصب

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دستار خوان بود ز دو گز کم به روستا
در وی نهند ده کدوی تر نه بس عجب
هوش مصنوعی: در روستا، در خانه‌ای که با دستاری به اندازه دو گز پوشیده شده، کدوی تازه‌ای قرار داده‌اند. این موضوع چندان شگفت‌انگیز نیست.
لیکن عجب ز خواجه از آن آیدم همی
کو بر کدوی خشک نهد بیست گز قصب
هوش مصنوعی: عجب اینجاست که کسی که بر کدوهای خشک، نردبان بلندی می‌نهد، چه توقعی دارد. این نشان‌دهنده این است که گاهی افراد بر روی چیزهای بی‌فایده یا نامناسب تلاش می‌کنند و در عوض از نتایج ناامید می‌شوند.